2023-02-04 09:00:00
Hebben gepensioneerde of gepensioneerde ambtenaren voldoende vertrouwen in de toekomst van het systeem voordat ze aan een recyclingplan beginnen?
Wat doet een autocraat als zijn achterban aan het wankelen wordt gebracht door volksprotesten?
Het gebruikelijke antwoord is: het probeert zijn aanhangers gerust te stellen door hun privileges te vergroten, waardoor ze een groter voordeel krijgen bij het handhaven van de status quo.
van de Islamitische Republiek “Ali map” Ayatollah Ali KhameneiHet probeert dit te doen.
Iraans Voor het grootste privatiseringsplan in de geschiedenis besluit door te geven
Het programma, dat vorige week werd aangekondigd, is het zevende in zijn soort sinds het eerste programma 23 jaar geleden van start ging.
Vier vernieuwingen in het nieuwe programma aanbod Te doen:
Ten eerste beperkt het, in tegenstelling tot eerdere programma’s, niet de materiële activa die kunnen worden verkocht.
Ten tweede, de Raad van Ministers en de Islamitische Raad (aanvraag parlement) individueel afstand doen van controle (elk afzonderlijk).
Ten derde stelde het geen tijdschema vast voor het plan en gaf het de zevenkoppige partij het recht om staatsactiva naar eigen goeddunken te verkopen.
Eindelijk; benoemt een zevenkoppige commissie om toezicht te houden op de uitvoering ervan en verleent hen onherroepelijke immuniteit tegen elke programmagerelateerde vervolging.
Dit laatste punt is vooral belangrijk omdat Iraanse Revolutionaire Garde Het machtigt verschillende mensen die verbonden zijn met de DMO om niet-toegewezen openbare activa over te dragen aan een persoon van hun keuze.
concessies politiek Distributie als middel om steun te verkrijgen of te behouden is een kenmerk van de Islamitische Republiek sinds haar oprichting in 1979.
In 1980, maanden nadat hij aan de macht was gekomen, keurde ayatollah Ruhollah Khomeini een alomvattend confiscatieplan goed om eigendommen in beslag te nemen die buiten de jurisdictie van officiële staatsstructuren vielen.
Als onderdeel van het plan namen mullahs en duizenden baarddragende mullahs of mullahs privébezit in beslag onder de naam “Islamic Charities”, die onmiddellijk werden opgericht.
In 1985 meldde het Islamitische Ministerie van Binnenlandse Zaken dat meer dan 75.000 bedrijven en particuliere woningen in beslag waren genomen, waarvan de meeste toebehoorden aan mensen die het land waren ontvlucht.
goederen die volgens de islamitische wet in beslag zijn genomen “buit” of ‘verspilling van oorlog’ Khomeini vaardigde een fatwa uit waarin hij beweerde dat het wettelijk aanvaardbaar was om te bidden op in beslag genomen eigendommen.
Later Minister Abul-Hasan Bani Sadr en Premier Mir Hoessein Joodse regeringen voerden een grootschalig nationalisatieplan uit dat het aandeel van de publieke sector in de economie vergrootte. Tijdens de Shah-periode steeg dit percentage van 55 procent naar 70 procent.
Het nieuwe regime gebruikte dit plan om zijn aanhangers te belonen door banen voor mannen te creëren en rijkdom over te dragen aan revolutionairen die opstonden uit de prerevolutionaire zakenelite.
Zo werd Ayatollah Hadi Ghaffari, de eerste oprichter van Hezbollah, ineens CEO van de grootste sokkenfabrikant van Iran.
Maar begin jaren negentig waren de mullahs op hun hoede voor de opkomst van een postrevolutionaire bourgeoisie die het regime zou uitdagen.
Dan om dit gevaar te vermijden Minister Ali Akbar Hashemi Rafsanjani, onafhankelijk van de wetten van de staat en de particuliere sector van de economie, politiek mullahs en hun leger en het idee van een publiek-private sector onder leiding van veiligheidsbondgenoten.
Het nieuwe systeem werd de ruggengraat van de rentenierseconomie en bood alleen toegang tot kansen die rijkdom genereren. Maar ook de gebruikelijke openbare diensten worden via één kanaal uitgevoerd: Loyaliteit aan het regime en de Directory.
Deze hybride sector bestaat uit meer dan 400 stichtingen, liefdadigheidsinstellingen van diverse omvang en particuliere groepen: ‘Imam Aid Committee’, ‘Imam’s Commando’s’ Toepassen Bord’fondsen en eigendommen gerelateerd aan heiligdommen en islamitische banken, zogenaamde islamitische banken, verzekeringsmaatschappijen en vele echte of fictieve coöperaties, meer dan 30 startende advies- en servicebedrijven, de meeste gerelateerd aan de olie-industrie.
Hybride sector vier weer padzes rederijen, meerdere auto De fabrikant breidde uit naar de transportsector en was eigenaar van de grootste bouwaannemer van het land en verschillende holding- en investeringsgroepen.
De overname van de telecommunicatiesector, waaronder vier supermarktketens die zijn aangesloten bij de DMO en het reguliere leger, een keten van hotels en resorts, en de nieuwste mobiele telefoons en post, vergrootten het aandeel van de sector aanzienlijk.
Vertaling“24 UUR”
