Twee dagen na de verschrikkelijke aardbeving in Turkije was Ceyhun al in Kahramanmaraş. Hij nam hier deel aan de reddingspogingen. Hij heeft sinds aankomst twee keer kunnen slapen – een uur, de andere twee. Nu voor de derde keer rusten 15-20 minuten en aan de ene kant ga ik niet weg (we zijn in gesprek aan de telefoon), aan de andere kant komt er elke minuut iemand naar me toe (ik hoor aan de telefoon):
– Meneer, ze stuurden een groep van 8 vrijwilligers. Maar ze laten het niet in de buurt van het wrak achter. Ze zeiden dat we het je zullen vertellen.
– Niet nodig hier. We zijn beneden. Ga naar andere ruïnes. Er is op veel plaatsen een tekort aan mensen, – instrueerde Ceyhun en keerde terug om met mij te praten. – Ik kreeg de leiding over zoek- en reddingsoperaties in dit gebouw. Er zijn bijna geen veilige gebouwen in de stad. Het kwam zo ver dat ze besloten Kahramanmaraş volledig te slopen en opnieuw op te bouwen.
Ceyhun Khalilov is het hoofd van de openbare vereniging “Support for the Development of New Technologies” in Bakoe. Ik ken hem als uitvinder en energie-expert, maar wist niet dat hij ervaring had met zoek- en reddingsacties.
-Nee, ik heb geen directe ervaring. -Jeyhun spreekt af en toe omdat hij moe is of haast heeft. – Ik heb een apparaat dat goed klinkt. Karabach in oorlog Ganja toen mijn dienst werd geraakt, toen de gebouwen instortten aanbod Dat heb ik gedaan, het was niet nodig. Kalkoen Toen het nieuws van de aardbeving naar buiten kwam, heb ik me op een paar plaatsen aangemeld, ze zeiden dat als je het nodig hebt, we het je zullen vertellen. Er was geen ticket naar Istanbul, ik vond maar één ticket naar Ankara, ik nam mijn kleren en uitrusting en rende naar het vliegveld, ik ging niet eens naar mijn familie. nieuws Ik kon het niet. Ze hebben het apparaat niet op het vliegveld achtergelaten. Weer hoofd transport Douane Afdeling Onderzoek chef Dankzij Elşan Safarlı konden we het apparaat verwijderen op voorwaarde dat het als een speciaal geval werd geretourneerd. Ik kwam op 8 februari onder grote druk naar Kahramanmaraş. Omdat ik hoorde dat de meest ernstige situatie zich hier heeft voorgedaan. Er waren verenigingen genaamd “zoek- en reddingsverenigingen” in Kahramanmaraş. Hier werden jongeren opgeleid om voorbereid te zijn op noodsituaties. Ze stuurden me naar een van die verenigingen. We begonnen zoek- en reddingsacties in de ruïnes van dit gebouw met meerdere verdiepingen, dat op 9 februari door de aardbeving werd verwoest.
– Hoe werkte uw apparaat?
– Met zijn hulp kunnen we foto’s maken van onder de lawine, geluid verzenden en zeer zwakke geluiden vastleggen. Tot ongeveer zestien meter.
– Een persoon die zestien meter rent, lijkt misschien een heel korte afstand. Waar je centimeter voor centimeter moet, dat is een lange afstand die je in uren kunt afleggen.
– Soortgelijk. In de eerste uren dat ik hier kwam, vond ik 4 mensen tussen de betonnen palen, we hebben er een levend uitgehaald. Toen nog 8 mensen… Eén was een levendig meisje… Toen… Ik vond een Arabische man, hij sprak geen Turks. Er werd een tolk ingeschakeld en we gingen samen de nauwe ruimte in. Op de een of andere manier hebben we het eruit gekregen. Dan… ik ben de tel al kwijt. Momenteel, op de 5e dag van de aardbeving, vond ik 3 mensen in leven in de onderste lagen van de lawine. Verschillende badmeesters proberen voor hen plaats te maken. Dus iedereen stopt en we kunnen praten.
-Ja, we zagen vandaag op televisie degenen die levend werden afgevoerd in Kahramanmaraş, Hatay en andere provincies. Hoeveel dagen hebben onze ogen op het scherm? Over het algemeen vraag ik me af of de media de werkelijke situatie daar volledig weergeven.
– Ik weet niet wat er staat, wat er wordt getoond. Het is echter niet mogelijk om veel te vertellen over de situatie hier. Hoe kun je je de omvang van de natuurramp voorstellen als ze die vergelijken met 500 atoombommen? De schuld van de bouwbedrijven vergroot de verliezen nog meer, er zijn plaatsen waar geen wegen zijn, veel gebouwen zijn met elkaar verweven en vallen op elkaar. De fouten van de regering bij het organiseren van het bedrijf maken de situatie nog erger. De kou, die ‘s nachts min 15 graden bereikt, maakt het moeilijk. Soms voel je je vingers niet. De onrust onder de mensen is groot. Het is onmogelijk om iets te vertellen aan degenen wiens dierbaren onder het puin liggen. Ze snijden de bovenkant van ons hoofd af en laten ons zien waar hun cirkel is, ze zeggen: “doe het snel – doe het snel.” Je moet hier voorzichtig zijn. Ze vernielden een graafmachine zo erg dat het bloed van een man die dagenlang onder een lawine had gelegen, door de blokken sijpelde waar hij aan het schoonmaken was. De arme graver was gek geworden. De gemeentevertegenwoordiger kondigde aan dat degenen die ons aanvielen in het hoofd zouden worden geschoten en aan de doden zouden worden overgedragen. Pas toen was het mogelijk om mensen te verdelen.
w
– Zijn er veel redders uit Azerbeidzjan, heb je daar contact mee?
– Hongaarse reddingswerkers kwamen naar het wrak waar ik was. Ik weet ook dat we hier in andere steden eenheden van het Ministerie van Noodsituaties hebben, ik heb goede dingen over hun werk gehoord. Ik heb nog geen contact. Maar gisteren lag er iemand onder de lawine Azerbeidzjan Ik heb de vlag gevonden. Ik ben erg onder de indruk. Ik vraag me af wie het is. Ik probeerde iemand te vinden die daar woonde. Helaas toonde het apparaat geen leven in de buurt.
– Dergelijke apparaten worden vaak aangetroffen in particuliere organisaties en zijn geregistreerd bij de staat. Heb je die van jou zelf gemaakt?
– Ik wilde het zelf doen. Ik heb geen macht, of beter gezegd geen geld. Het project is niet voltooid. Een Turk in 2013 zakenman Hij had, we hielpen en klaar, hij gaf me dit apparaat. Nadat ik het apparaat hier had gebruikt, kwam er een nieuw idee in me op. Bereid een nieuwe voor. Door het principe van “waterlekkage” te gebruiken om het apparaat te verbeteren, kan het zowel geluid als beeld vastleggen, evenals een hoge gevoeligheid voor beweging en thermische effecten. De bewegingen van de vingers, de hartslag van een zwak persoon… Degenen die zeggen dat ik moet gaan, hebben de nieuw gevonden gevonden…
– Veel succes, Jeyhun. We zullen erover praten. Voorlopig moeten we zoveel mogelijk mensen levend bereiken en veilig thuisbrengen.
Na een interview met een Azerbeidzjaanse redder over het wrak, werd het voor het eerst gepubliceerd op: 24 uur.
