Pashinyan op de vergadering van de onderzoekscommissie: “Poetin zei dat Aliyev weigerde” – Nieuws | Laatste nieuws | Laatste nieuws

De premier legde de redenen uit voor de ondertekening van de tripartiete verklaring

Minister-president van Armenië, Nikol Pashinyan, noemde de overgave van Shusha de belangrijkste reden voor de ondertekening van de verklaring van 10 november 2020.

Op 20 juni sprak de premier over deze kwestie tijdens de 44 dagen durende vergadering van de Karabach-commissie voor oorlogsonderzoek. sprak.

Pashinyan zei dat het belangrijkste probleem is dat de overgave van Shusha van strategisch belang is, niet symbolisch:

““Na het verlies van Shusha zal Stepanakert (Hankendi – red.) worden aangevallen, de druk op Martuni (Hocavanda – red.) zal toenemen, ongeveer 25 duizend van onze soldaten zullen worden omsingeld.”

Pashinyan verklaarde ook dat hij op 7 oktober contact had opgenomen met zijn Russische tegenhanger, Validmir Poetin.

Volgens hem verklaarde de president van Rusland destijds dat hij wilde bemiddelen om het staakt-het-vuren zo snel mogelijk te verzekeren:

Ik accepteerde het, maar vroeg naar de voorwaarden van het staakt-het-vuren. Armenië was van mening dat dit onvoorwaardelijk moest gebeuren, dat de partijen op hun standpunt moesten blijven en pas daarna de bespreking van een eventuele wederzijdse concessie op gang moest komen. Op dezelfde dag werd vernomen dat de president van Azerbeidzjan, Ilham Aliyev, er niet aan deelnam. De volgende ontmoeting tussen Poetin en Aliyev vond de volgende dag plaats. Aliyev zei dat hij verwacht dat de Armeense zijde Fuzuli zal teruggeven en troepen zal terugtrekken over Araz naar de Khudafar-waterscheiding. Azerbeidzjan zou water uit het bassin moeten kunnen halen voor irrigatie. Bovendien drong Aliyev aan op de uitlevering van Shahbaz Guliyev en Dilgam Asgarov, die in Nagorno-Karabach waren veroordeeld voor moord. Baku is klaar om de gevangenen terug te sturen. Dit alles is echter niet bedoeld om militaire operaties te stoppen, maar om een ​​humanitair staakt-het-vuren te bereiken.

De premier zei echter dat de voorwaarden van de Azerbeidzjaanse president onaanvaardbaar zijn:

“Omdat we het met Poetin eens waren over de onvoorwaardelijke verklaring van het staakt-het-vuren. “Zelfs als ik ermee instem de troepen terug te trekken, is dit geen garantie dat Azerbeidzjan het offensief niet zal voortzetten.”

Tijdens de daaropvolgende onderhandelingen kondigde Poetin aan dat Azerbeidzjan klaar is om in de nacht van 9 op 10 oktober een humanitair staakt-het-vuren te ondertekenen.

De ministers van Buitenlandse Zaken van Armenië en Azerbeidzjan Mnatsakanyan en Bayramov waren uitgenodigd in Moskou om dit te bespreken.

Hij herinnerde zich dat de bijeenkomst op 10 oktober werd gehouden met deelname van Sergey Lavrov:

Na de bijeenkomst werd een humanitair staakt-het-vuren afgekondigd voor de uitwisseling van gevangenen en doden onder tussenkomst van de veiligheidstroepen. Om snel tot een vredesakkoord te komen op basis van de principes van de Minsk Groep van de OVSE, moesten de partijen face-to-face gesprekken voeren.

“Maar na het staakt-het-vuren op korte termijn voldeed Azerbeidzjan niet alleen niet aan het regime van het staakt-het-vuren, maar begon het ook het grondgebied van de voormalige DQMV opnieuw aan te vallen, lanceerde het raketaanvallen op Stepanakert (Khankendin – red.), Mardakert (Aghdare – red.), Hadroet”, – Pashinyan voegde het toe.

N. Pashinyan benadrukte echter dat Yerevan zich blijft inspannen op diplomatiek gebied.

“De mogelijkheid om Russische waarnemers op de contactlijn met beide partijen te plaatsen, werd overwogen. Azerbeidzjan vermeed dit echter en verhoogde de intensiteit van militaire operaties. In de daaropvolgende dagen had hij nog een aantal ontmoetingen met de president van Rusland, met als belangrijkste onderwerp het bereiken van een staakt-het-vuren.

Tegelijkertijd heeft Pashinyan er alle vertrouwen in dat Azerbeidzjan het staakt-het-vuren niet zal accepteren tenzij het offensief stopt.

Volgens hem was de situatie aan de frontlinie helemaal niet goed, dus de andere optie om de militaire operatie te beëindigen was een compromis:

“Op 13 oktober 2020 vroeg ik Poetin voor het eerst wat ik moest doen om de oorlog te stoppen. Op 16 oktober vond een langere toespraak over deze kwestie plaats. De Russische president kwam op zo’n idee dat we kunnen praten over het beëindigen van de oorlog in ruil voor de terugkeer van 5 regio’s. Op dit moment wordt er geen status bepaald. Die dag werd besloten dat de partijen zouden werken om dit idee tot leven te brengen. “

“Op 17 oktober nam de president van Frankrijk, Emmanuel Macron, het initiatief en kondigde aan dat de president van Azerbeidzjan bereid was een onvoorwaardelijk staakt-het-vuren af ​​te kondigen vanaf 18 oktober 00.00 uur. Na de avonduren van 17 oktober werd een verklaring afgegeven. . Azerbeidzjan stopte de militaire operatie echter niet”, – zei Pashinyan.

De premier van Armenië zei dat hij terugkeerde naar het vorige programma en een ontmoeting had met Poetin op de middag van 19 oktober:

“Hij zei dat de oorlog kan worden gestopt op basis van het Russische plan dat jaren geleden is ontwikkeld. De voorwaarden zijn als volgt: 7 regio’s worden teruggegeven in het 5+2-formaat, het verbindingsprobleem tussen Armenië en Nagorno-Karabach wordt opgelost door de Lachin-corridor, Russische vredeshandhavers worden naar Karabach gestuurd, maar de situatie blijft onduidelijk. Die avond zei ik dat ik mijn standpunt zou uiteenzetten. Na de bijeenkomst nodigde ik de vertegenwoordigers van het parlement uit en riep vervolgens de Veiligheidsraad bijeen met deelname van de President van Armenië en de hele Armeense Catholicos. Ik zei dat ik Poetin daar zou bellen en zeggen dat ik de voorgestelde optie accepteer. Ik had niet verwacht dat een van de gasten de verantwoordelijkheid voor deze beslissing zou delen, ik heb zojuist gemeld wat er is gebeurd. “

Volgens hem belde Aliyev Poetin ‘s avonds en zei dat hij ermee instemde de oorlog te stoppen onder de volgende voorwaarden:

“Op dat moment stonden de twee regio’s – Fuzuli en Gabriel – vrijwel volledig onder controle van Bakoe. Op 20 oktober, na een ontmoeting met Poetin Aliyev, kondigde hij aan dat Azerbeidzjan klaar is om de oorlog te stoppen, maar de terugkeer van alle 7 regio’s verwacht. Bovendien moet worden gezorgd voor de inzet van Russische vredeshandhavers in Megri om de terugkeer van Azerbeidzjaanse vluchtelingen naar Shusha en de veiligheid van de corridor tussen Azerbeidzjan en Nachitsjevan te waarborgen.

Nikol Pashinyan heeft deze kwestie afzonderlijk behandeld en het aanbod afgewezen.

Op 26 oktober werkte de Amerikaanse bemiddeling niet.

Azerbeidzjan zette zijn aanvallen voort, het doelwit was Shusha.

Als gevolg hiervan begonnen de onderhandelingen van de leiders van Armenië, Rusland en Azerbeidzjan over de tripartiete verklaring op 6 november 2020 en werd het document zelf op 9 november ondertekend.

Nikol Pashinyan zei deze ook.

De premier benadrukte ook dat hij op 7 en 9 oktober 20 keer met Vladimir Poetin aan de telefoon had gesproken, en ongeveer 60 keer in 44 dagen.

De standpunten van de premier van Armenië zijn nog niet officieel bevestigd door Bakoe.

Een korte geschiedenis van het conflict

De eerste fase van het Karabach-conflict tussen Azerbeidzjan en Armenië begon in 1988.

Tijdens de Eerste Karabach-oorlog, die begon met de territoriale claim van Armenië op Azerbeidzjan en eindigde met de in 1994 ondertekende staakt-het-vuren-overeenkomst, werden de Nagorno-Karabach-regio van Azerbeidzjan en de 7 districten bezet.

Als resultaat van de Tweede Karabach-oorlog, die in september 2020 44 dagen duurde tussen de strijdkrachten van Azerbeidzjan en Armenië, herwon Azerbeidzjan de controle over een deel van Karabach en 7 omliggende districten.

Russische vredeshandhavers werden ingezet bij de Lachin Corridor en de contactlijn in Karabach, nadat de conflicten waren gestopt met de drievoudige gezamenlijke verklaring ondertekend door de leiders van Azerbeidzjan, Armenië en Rusland.

In dit stadium wordt het staakt-het-vuren in de regio regelmatig geschonden en zijn er zelfs dagen van schermutselingen.

Als gevolg hiervan verliezen beide partijen en geven ze elkaar de schuld.