Reis naar een traumatisch landschap – MURHBATCHI TIME – Israël nieuws – Nieuws | Laatste nieuws | Laatste nieuws
Er is een maand verstreken Bloedbad van 7 oktober.
De weken kwamen en gingen in een waas. Israël lanceerde een grondoffensief en omsingelde de stad Gaza. Wat het verloop van de oorlog aan de frontlinie ook mag zijn, het Israëlische landschap is voor altijd veranderd.
Vorige maand bracht ik tijd door aan de grens met Gaza, het noorden van Israël, Jeruzalem en Tel Aviv, en bezocht ik zonnige gebieden in de buurt van Gaza, vernietigde gemeenschappen en evacués.
Trauma in heel Israël Het is moeilijk te beschrijven. Het meest opvallende verschil is niet het uiterlijk van begrafenissen of soortgelijke bijeenkomsten; of beter gezegd, in de meeste gevallen is het de afwezigheid van mensen.
De straten zijn stil. Chauffeurs claxonneren niet meer zoals vroeger. In Tel Aviv zijn de parkeerplaatsen nabij het strand leeg. Het normaal levendige HaYarkon-park van de stad voelt verlaten aan, bijna terug in de natuur. De stranden zijn bijna leeg. Bars en restaurants hebben hun gebruikelijke enthousiasme verloren.
Overal hangen posters van gijzelaars. Buiten het Habima Theater in Tel Aviv staat een tentoonstelling van lege bedden, die de lege bedden van de gijzelaars symboliseren. Sommige mensen versieren hun tassen en fietsen met gele linten. Mensen lopen zwijgend als geesten tussen de posters.
Een gigantisch knipperend reclamebord in het Azrieli Centrum in Tel Aviv, waarop vaak reclame wordt gemaakt voor chocolade of modeaccessoires, toont ontvoerde kinderen en volwassenen die nu in Gaza worden vastgehouden. De bouwplaats was versierd met een gigantische leeuwenposter versierd met de Israëlische vlag.
Hier overlappen rouw en eisen elkaar teruggave van toezeggingenen patriottisme, en deze gaan niet noodzakelijk hand in hand. Mensen stromen toe om onze soldaten te steunen. Het hele land is óf onder de wapenen óf steunt de oorlog.
Aan de andere kant is het ook stil en donker; Er is geen applaus voor deze oorlog. Er is hoop dat de soldaten zullen terugkeren, maar er is nog geen gevoel van overwinning.
Degenen die uit het zuiden en noorden zijn geëvacueerd
Zowel in het zuiden als in het noorden, gemeenschappen werden geëvacueerd – Ongeveer 100 grensgemeenschappen en twee steden – minstens 200.000 mensen ontheemd; sommigen omdat hun gemeenschappen door Hamas werden vernietigd, anderen omdat ze de ruimte kregen om te vertrekken en aangemoedigd werden om te vertrekken. Ze verhuisden naar honderden pensions en hotels in Israël.
Eilat groeit met nog eens 60.000 mensen. Dit betekent dat hoe dichter we bij de grenzen komen, hoe leger ze lijken. Er zijn nog steeds mensen op het land aan het werk, dankzij vrijwilligers die de gemeenschappen komen helpen.
Terwijl tractoren werden vervangen door tanks, SUV’s door APC’s en auto’s door Humvees, werd de lokale bevolking vervangen door het leger. En er zijn allerlei soorten voertuigen op de wegen; Van brandstoftrucks tot tientallen jaren oude Humvees tot oude M113 APC’s uit het Vietnam-tijdperk. Deze machines lijken geschikter om te filmen omdat ze als gordeldieren door de velden bewegen.
En het leger blijft oprukken. Op het Urim-kruispunt, waar een paar weken geleden de lucht gevuld was met de geur van vlees dat voor de soldaten werd geroosterd, pakten de soldaten hun tenten op en rukten op als een nomadenstam.
Alles in WAR is tijdelijk. Een kampement hier, een paar tanks daar, wat training in dit gebied, en dan wat training in dat gebied. En ze laten alles achter. Een tank die in de begindagen van de oorlog bij Yad Mordechai werd gelost, liet een spoor achter op de weg. Tanks mogen niet op civiele wegen rijden omdat ze door beton heen kauwen. Maar oorlog is oorlog en wegen moeten beschadigd raken. De velden moeten ook lijden; Deze keer is het geen watermeloenseizoen nabij de grens met Gaza, dus de tanks hadden geluk dat ze geen velden vol gewassen raakten. In plaats daarvan hebben ze misschien geholpen de grond voor te bereiden op de volgende oogst.
Ook de oorlogsgeluiden veranderen. Een maand later lijken de raketaanvallen vanuit Gaza te zijn afgenomen. Er werden 10.000 mensen ontslagen, maar de helft van hen werd in de eerste dagen ontslagen. Tegenwoordig kan de vijand elke dag een spervuur van vuur vanuit Gaza lanceren. Maar er zijn ook andere bedreigingen: Hezbollah en andere door Iran gesteunde groepen in Syrië en Jemen.
Het uitzicht is niet hetzelfde. Veel gemeenschappen in het zuiden hebben veiligheidscontroles bij de ingang. Er lijkt altijd een veiligheidsdreiging aanwezig te zijn. Sommige gemeenschappen in het noorden hebben ter plaatse onderkomens moeten toevoegen omdat er niet genoeg onderkomens zijn. Tel Aviv hangt vol met posters van vermiste gijzelaars. Jeruzalem is rustig, maar enigszins verstoken van de spandoeken die zo gebruikelijk zijn in Tel Aviv. Misschien herinnert dit ons eraan dat achter de roep om eenheid en overwinning steden en dorpen niet hetzelfde zijn. Het land is nog steeds verenigd. Maar de verschillen liggen hier onder de oppervlakte.
