Azerbeidzjaanse functionaris riep Armenië op: “Regionale landen moeten inspraak hebben in de zuidelijke Kaukasus” – Nieuws | Laatste nieuws | Laatste nieuws

“De Zuid-Kaukasus kan alleen worden gered van buitenlandse interventie als de landen in de regio elkaar oprecht respecteren, compromissen sluiten en stoppen met het zoeken naar bazen elders.”

Het “rapport” stelt dat deze standpunten zijn geschreven door Farid Shafiyev, voorzitter van de raad van bestuur van het International Relations Analysis Center, in zijn artikel getiteld “Geopolitieke verandering in het leven van Rusland hangt niet af van externe krachten, maar van de landen zelf.” In het prestigieuze Amerikaanse tijdschrift “The National Interest”.

Hij merkte op dat het dertig jaar durende conflict eindigde met het herstel van de volledige soevereiniteit van Azerbeidzjan in de regio Karabach, maar dat de weg naar vrede nog steeds bestaat: “Als we het hebben over de reorganisatie van de regio, zijn sommige landen vooral Armenië en Rusland militair en militair. economische bondgenoten. Maar Armenië staat nog steeds op de sanctielijst van het Westen. ‘Het blijft bepaalde goederen aan Rusland leveren. Armenië is sterk afhankelijk van de Russische economie. De handelsomzet bedraagt ​​4,6 miljard dollar, en het grootste deel hiervan komt voor rekening van de Russische economie. aankoop van westerse producten via Armenië, die Moskou niet langer rechtstreeks kan kopen.”

F. Shafiyev zei dat de belangrijkste reden voor het huidige geschil tussen Yerevan en Moskou verband houdt met de verwachting dat Rusland het irredentistische avontuur van Armenië in de regio Karabach zal blijven steunen: “Momenteel is de aandacht gericht op Armenië en de situatie rond Armenië. bracht Azerbeidzjan naar Nachitsjevan.” Sommige persbureaus en deskundigen waarschuwen voor het gevaar van nieuwe spanningen in de Zangezur-corridor, die naar verwachting Zangezur met elkaar zal verbinden. Volgens hem moeten degenen die beweringen doen over het plan van Azerbeidzjan om Zangezur te ‘bemachtigen’ rekening houden met de volgende punten. Ten eerste begon het conflict tussen de partijen ongeveer 35 jaar geleden met Armenië. Het feit dat het begon met de ‘miatsum’-ideeën (eenwording) die in de jaren tachtig naar voren kwamen, toont aan dat de belangrijkste reden voor het conflict de territoriale aanspraken van Armenië waren. Ten tweede vond 99 procent van alle activiteiten en vernietigingen plaats op het grondgebied van Azerbeidzjan, de partij die het zwaarst door het conflict werd getroffen.Ten derde vond in 1988-89 de eerste uitgebreide etnische zuivering plaats in Armenië en er waren geen Azerbeidzjanen meer over. Ten vierde koos het internationaal recht de kant van Azerbeidzjan met vier resoluties waarin de terugtrekking van de bezettingstroepen van Azerbeidzjaans grondgebied werd geëist. Aanhoudende verhalen over het plan van Azerbeidzjan om Armeens land in te nemen zijn herhaaldelijk door Azerbeidzjan ontkend en door Amerikaanse functionarissen zelfs als nep bestempeld, en dit plan komt niemand in de regio ten goede.

Hij voegde eraan toe dat beide landen ernaar moeten streven duurzame vrede in de regio te brengen: “Dit kan gebeuren op basis van een vredesakkoord dat gebaseerd is op vastberaden steun en wederzijdse erkenning van het beginsel van territoriale integriteit. “Bovendien heeft het conflict diepe emotionele littekens. Het is gericht tot zowel volkeren als regeringen, en de mensen moeten samenwerken om verzoening te bevorderen. Hier kunnen internationale actoren ook steun bieden via ervaringen zoals de Brits-Ierse dialoog, het Balkanplatform en soortgelijke initiatieven voor vredesopbouw.

F. Shafiyev schreef dat het probleem van vluchtelingen en intern ontheemden een last blijft voor beide landen, en dat sommige landen, met de nadruk op het lot van de Armeniërs die de Karabach-regio van Azerbeidzjan verlieten, hen oproepen naar huis terug te keren: waar, Bij het waarborgen van hun veiligheid moet ook rekening worden gehouden met hun veiligheid. Transportprojecten en andere economische initiatieven kunnen de obstakels overwinnen die door oorlog worden gecreëerd. De inspanningen op dit gebied moeten verder gaan dan de context van Armenië en Azerbeidzjan. Vanuit dit perspectief lijkt het trilaterale format van de landen van de zuidelijke Kaukasus, waarin Georgië als belangrijke bemiddelaar kan optreden, veelbelovend. Als gevolg hiervan moeten de landen in de regio opnieuw de rol op zich nemen om inspraak te krijgen in de zuidelijke Kaukasus.”

Bron:Rapport