“Toen ik naar het nummer van de beller keek, ontdekte ik dat hij een DTX-medewerker was.”
Het proces tegen Coşgun Musayev, die de posters voorbereidde die werden opgehangen tijdens de protestactie georganiseerd door de lokale bevolking op 20 juni in het dorp Soyudlu in het district Gadabey en die een dag na de actie werd gearresteerd wegens drugsbeschuldigingen, is begonnen. Zijn zaak wordt behandeld bij de Baku Serious Crimes Court onder voorzitterschap van rechter Eldar Ismayilov.
Coşgun Musayev, geboren in 1980, wordt beschuldigd van artikel 234.4.3 van het Wetboek van Strafrecht (het verkrijgen, opslaan en vervoeren van grote hoeveelheden drugs met het oog op verkoop). De sanctie van dit artikel is een gevangenisstraf van 5 tot 12 jaar.
Volgens de aanklacht werd Coşgun Musayev op 22 juni in Bakoe gearresteerd en werden er drugs (methamfetamine) in zijn zak gevonden.
Coshgun Musayev geeft zijn schuld niet toe. In zijn verklaring aan de rechtbank op 6 december zei hij dat hij werd gestraft met drogeren omdat hij posters had gemaakt van de Soyudlu-evenementen. Volgens hem klopt het niet wat er in de aanklacht staat, hij werd in Ganja aangehouden en eerst naar de plaatselijke afdeling van de Staatsveiligheidsdienst gebracht. Van daaruit brachten ze hem naar Bakoe, naar de afdeling georganiseerde misdaad.
De inwoner van Soyudlu legde uit hoe hij werd vastgehouden en zei dat hij op 21 juni een telefoontje kreeg terwijl hij bouwmaterialen aan het kopen was op de markt in Ganja. De beller stelde zichzelf voor als politieagent. Hij zei dat er een probleem was met de telefoon die hij verkocht en dat deze vastbesloten was gestolen te zijn. Daarom moesten ze hem ontmoeten:
“Ik hield me bezig met de verkoop en reparatie van telefoons. Als er voorheen een probleem was met de telefoon, belden ze de afdeling. Deze keer leek het verdacht dat de beller mij wilde komen ontmoeten. Toen ik het nummer van de beller belde, Ik hoorde dat hij een medewerker van DTX was. Het leek vreemd waarom DTX onderzoek deed naar de telefoondiefstal? Ik vroeg mijn man om je te zeggen dat je naar huis moest gaan. ‘Als ik ‘s avonds niet kwam, zei ik dat je mijn vader moest informeren en 102. Ze kwamen me onmiddellijk ophalen van waar ik was.’
Coşgun Musayev zei dat hem vragen waren gesteld over de protestactie in de Ganja-tak van de Staatsveiligheidsorganisatie. Ze hielden hem daar ongeveer een uur later vast, maar lieten hem zijn familieleden niet ontmoeten. Later brachten drie mensen hem naar het directoraat van de afdeling georganiseerde misdaad, samen met een persoon in burgerkleding.
Een inwoner van Soyudlu, die zei dat hij daar een nacht werd vastgehouden, zei dat drie medewerkers van het ministerie hem de volgende ochtend naar een van de parken in Bakoe brachten.
‘Er is iemand betrokken bij de bijeenkomst, laten we eens kijken of hij of zij u persoonlijk kent.’ Ze zeiden. Alsof ze me zouden laten gaan, was hij de persoon die ze nodig hadden. Dus ik geloofde het. Zoals ze zeiden, zat ik in het park en zag ik dat ze van buitenaf mijn foto namen. Ik begreep het niet. Wat gebeurde er toen? Toen namen ze me mee terug naar kantoor, legden iets ingepakt voor me neer en zeiden: “Neem dit, stop het in je zak.” Zeiden ze. Ik heb geen drugs gezien. Ik heb het niet ingenomen. Eerst dacht ik dat ze boos zouden worden en het in mijn tas zouden laten zitten, en ik zou ongelukkig zijn.”
Coşgun Musayev zegt dat terwijl hij bij de Ganja-afdeling van de afdeling Recherche was, ze hem controleerden bij de afdeling Georganiseerde Misdaad nadat hij naar Bakoe was gebracht. Er kwam niets van terecht.
In antwoord op de vragen van de aanklager zei Joshgun Musayev voor de video het volgende over het ondertekenen van de bekentenisverklaring tijdens het onderzoek en dat de drugs van hem waren:
“Vóór de video-opname leerden ze me zeggen dat ik 50 manats voor persoonlijk gebruik had gebruikt en dat ik spijt had van wat ik deed. Ze hebben mij niet verslagen. Maar ze oefenden druk uit. Leraar Ibrahim zei altijd: “Er is hier geen ruimte voor heldendom, ze geven je 10 kilo en je zult ongelukkig zijn.”
Hij sprak ook over de voorbereiding van de posters die in Soyudlu werden opgehangen. Hij zei dat hij al vóór de Soyudlu-incidenten bezig was met het maken van posters.
“Ik heb ook posters gemaakt van de martelaren van ons dorp. Ik maakte posters die laten zien hoeveel van onze martelaren stierven in zowel de eerste als de tweede Karabach-oorlog. Ik maakte posters van academici en wetenschappers. Ik heb een poster gemaakt waarin de geschiedenis van Soyudli wordt uitgelegd. In mei ging het gerucht in het dorp dat de goudfabriek een tweede giftig meer in Soyudlu had gecreëerd. Ook waren mensen bang dat het gif het water daar zou vervuilen, dat dieren zouden sterven en dat bomen zouden uitdrogen. Dus zeiden ze dat ik posters moest maken waarin de effecten van het giftige meer op de bomen en het water werden uitgelegd, en dat ik die aan de hekken rond het meer moest hangen. Elke dag vertelden mensen werknemers van het bedrijf hun opmerkingen.”
Coşgun Musayev voegde eraan toe dat andere inwoners ook werden beschuldigd van drugs vanwege de protesten van Sojoedlu.
Het proces tegen Coşgun Musayev wordt op 17 januari voortgezet.
