Arrestatiebevel uitgevaardigd tegen openbare activist beschuldigd van drugs

De moeder van Mohyeddin Orujov, Tarana Orujova, zei dat hoewel haar zoon op 13 december werd vastgehouden, de familie hierover niet was geïnformeerd.

Een andere publieke activist, Mohyeddin Orujov, die op 13 december werd gearresteerd, werd ook beschuldigd van drugsverslaving. Hij werd beschuldigd van artikel 234.4.3 van het Wetboek van Strafrecht (aankoop, transport, opslag van grote hoeveelheden drugs met het oog op verkoop). Er werd beweerd dat de gedetineerde jonge activist drugs op zak had.

Op 15 december werd Mohyeddin Orujov veroordeeld tot vier maanden gevangenisstraf in afwachting van een voorlopig onderzoek.

De familieleden van M. Orujov zeggen dat hij onschuldig is en dat hij werd gearresteerd nadat hij was belasterd. Ze zeggen dat de publieke activist werd gestraft voor het openbaar maken van de martelingen waaraan hij werd onderworpen tijdens zijn dertig dagen durende administratieve detentie.

De moeder van Mohyeddin Orujov, Tarana Orujova, zei dat hoewel haar zoon op 13 december werd vastgehouden, de familie hierover niet was geïnformeerd. Ze belden vele malen naar het Ministerie van Binnenlandse Zaken 102:
“We hoorden dat Surakhani ‘s nachts op het districtspolitiebureau was. “Een persoon in burgerkleding kwam en zei dat de drugsdeal was begonnen.”

Mohyeddin Orujov werd op 18 oktober gearresteerd en veroordeeld tot 30 dagen administratieve detentie. In de uitspraak van de districtsrechtbank van Surakhani werd beweerd dat hij op straat had gevloekt en zich daar niet aan hield, ook al had de politie hem tot disciplinaire maatregelen uitgenodigd. Om deze reden werd hij vastgehouden en naar de 23e eenheid gebracht. Daar werd tegen hem een ​​administratieve overtredingszaak ingediend.

Zijn familieleden zeiden dat ze hem niet op straat aanhielden en belden hem naar het 32e politiebureau. Op dit telefoontje ging naar de afdeling:

“Ze bekritiseerden en riepen de president op zijn pagina op het sociale netwerk. Ze zeiden het duidelijk en hij vertrok. Hij vertrok en werd niet vrijgelaten. “De volgende ochtend hoorden we dat er een arrestatiebevel tegen hem was uitgevaardigd.”

Enige tijd nadat hij uit administratieve detentie was vrijgelaten, vertelde hij het publiek wat er met hem was gebeurd tijdens zijn hechtenis en zei hij dat hij was gemarteld.

“Ik heb aflevering 32 bereikt. Mijn vader kwam achter mij aan en ze lieten hem niet binnen. Bij de standplaats namen ze mijn telefoon af en deden mijn schoenveters uit. Ze zeiden dat hij iets had geschreven, maar ze presenteerden niets als feit. Ze hielden mij tijdelijk in hechtenis. Het was smal, verstikkend en mijn toestand verslechterde. Ik klopte op de deur, ze kwamen, wat ben je aan het doen? Ik zei dat ik niet kan ademen, ik schreeuwde: waarom ben ik hier? Ze hielden mijn arm vast en zeiden dat ik naar buiten moest gaan. Ze gingen op een bankje op de binnenplaats van de afdeling zitten en boeiden mijn arm vast. Na een tijdje verslechterde mijn toestand opnieuw. Er kwam een ​​groep politieagenten naar buiten. Iemand zei ‘hij is een kunstenaar’ en zei ‘laat hem maar sterven’. Ze zagen dat mijn toestand ernstig was en dat mijn hart klopte. Ze vulden snel water uit de kraan. Ik zei dat ik te voet wilde gaan, maar dat lieten ze niet toe. Ik was urenlang gestrand. Er kwam een ​​majoor en zei: ‘Je hebt dit geschreven, maar wil je nog steeds een toilet?’ gezegd. Wees niet verlegen, ik sla je op je mond.” In die situatie bleef ik urenlang in de kou staan, totdat ik zag dat ik op het punt stond te sterven en ik een fles als toilet moest gebruiken.

Ze lieten me rond 5-6 uur ‘s ochtends binnen. Ze vroegen me om mijn “Instagram” -account. Ik heb het vele malen getypt, het wachtwoord was onjuist. Ik zei dat ik het vergeten was. De politie in burger nam me mee naar een andere kamer en begon me te slaan. Ze bedreigden mij met “Bandotdel”. Uiteindelijk opende ik het profiel, hij begon te kijken: “Wat heb je geschreven?” gezegd. Hij begon opnieuw te vloeken, waarna ze kalmeerden. Ze gaven me een aanvraagformulier om dingen op te schrijven als: “Het spijt me dat ik de president van je land heb beledigd, ik beloof dat ik het niet nog een keer zal doen.” Ze schreven onder druk. Ik zei: ‘Het spijt me dat ik je bekritiseerde’, en dat was geen belediging.

Ze zeiden toen dat ze hem naar de chef zouden brengen. De persoon in burgeruniform, die ze ‘Chief’ noemden, stond op en vroeg: ‘Hé, waarom klaagde je over het bedrijf?’ gezegd. Drie mannen, jullie zullen alle drie zijn brood eten en zijn water drinken.’ Hij begon te vloeken en zei: ‘Jullie zouden als gezin uit het land moeten worden verbannen.’ Hij zei dit altijd op een beledigende manier. Toen hij mij meebracht ‘, zei hij: ‘Waarom heb je er geen fles in gedaan?’ Hij begon me te slaan en met zijn vuisten te slaan. Nadat hij me had geslagen, begon hij opnieuw te vloeken en ik zei: ‘Praat normaal, stoor mijn familie niet. ‘” Hij zei tegen de politie in de kamer: “Schrijf er ‘Verzet de politie’ op.”.

In de rechtbank vroeg een van de politieagenten mijn familie om 200 manats. Mijn vader zei: “Wie heb je nog meer naar de rechtbank gebracht, hoeveel geld?” gezegd.

234.4.3 van het Wetboek van Strafrecht, waarmee M. Orujov deze keer wordt beschuldigd. Het artikel voorziet in een gevangenisstraf van 5 tot 12 jaar.

Tientallen sociale en politieke activisten zitten momenteel in de gevangenis in Azerbeidzjan vanwege dit artikel. Ze weten niet dat ze schuldig zijn, ze zeggen dat ze oneerlijk zijn behandeld.

Het ministerie van Binnenlandse Zaken beweert dat de arrestanten zijn vastgehouden op basis van concrete feiten.