Hamas viel Israël aan 7 oktober en het daaropvolgende besluit van Hezbollah-terroristen om raketten en andere munitie op Israël af te vuren, creëerde een ongekend probleem.
Tot nu toe heeft Israël meer dan 125.000 mensen geëvacueerd uit meer dan 100 grensgemeenschappen. Dit is nog maar het topje van de ijsberg van het probleem, aangezien tienduizenden anderen erdoor worden getroffen.
Hoe zal het volk terugkeren?
Herstel van het burgerleven in de grensgebieden van Israël
Eind december zag ik hoe sommige veranderingen aan de grens met Gaza ervoor konden zorgen dat mensen langzaam naar hun huizen konden terugkeren. Bijvoorbeeld de oorlog in het noorden Gazastrook is de afgelopen weken afgenomen. Dit betekent minder rookwolken en het geluid van constante artillerie- en luchtaanvallen. Het raketvuur van Hamas nam ook af.
Wegen die Israëlische gemeenschappen langs de zuidgrens met elkaar verbinden, worden ook heropend. Dit betekent dat het nu gemakkelijk is om van Sderot naar Ashkelon te komen, langs Erez en Yad Mordechai. Deze weg werd op 7 oktober aangevallen; het heeft nu nieuwe functies en burgers keren terug om het te gebruiken.
In andere regio’s langs de grens met Gaza heerst meer vrede en rust dan in het verleden. Toen de oorlog uitbrak, werd deze regio bezet en werden gemeenschappen afgeslacht. Maar vandaag kun je in de buurt van Reim rijden en de nieuwe gepantserde schuilplaatsen bij de bushaltes bekijken. Ze zijn wit van kleur en zijn nog niet geverfd zoals de meeste oudere. Helaas raakten sommige ouderen in de buurt van Reim op 7 oktober in een dodelijke val toen Hamas granaten naar hen gooide om degenen die daarbinnen schuilden te doden.
Ook andere aspecten van het leven keren terug. Mensen fietsen nu in de buurt van de grens met Gaza. Dit zijn mensen die op pad gaan om te sporten, maar het symbool van het fietsen op enkele kilometers van een oorlogsgebied laat zien dat vrede kan zegevieren.
Maar er is nog veel werk aan de winkel. De Israëlische regering heeft geld vrijgemaakt voor de renovatie van deze gemeenschappen. Sommige moeten opnieuw worden opgebouwd; anderen hebben nieuwe hekken, veilige kamers en verdedigingswerken nodig.
Geëvacueerden uit Noord en Zuid verblijven sinds oktober in hotels. In sommige gevallen konden gemeenschappen hun gemeenschappen gedeeltelijk intact houden door als groep naar bepaalde hotels te verhuizen; In andere gevallen gebeurde dit niet. Voor een stad als Sderot is het moeilijker om haar gemeenschapsgevoel nieuw leven in te blazen.
Bovendien werden veel mensen in deze gemeenschappen naar de oorlog gestuurd; Dit betekent dat de moeilijkheid om te verhuizen nog wordt verergerd door het feit dat een van de families al bijna drie maanden in oorlog is.
Moeilijkheid om terug te keren naar het burgerleven grensgebieden erg groot. In het Noorden blijft Hezbollah bijvoorbeeld elke dag raketten en raketten afvuren. Er zijn ook dronedreigingen. Israëlische leiders en veiligheidsfunctionarissen hebben beloofd dat de situatie in Noord en Zuid niet zal terugkeren naar wat ze op 6 oktober was. Nu willen ze boven alles veiligheid. Dit betekent dat Hezbollah van de noordgrens moet worden verwijderd.
Dit levert een complex probleem op. Het volk zal niet willen terugkeren zolang de Israëlische leiders beloven dat Hezbollah moet worden geëlimineerd voordat het volk kan terugkeren naar ongeveer twintig kleine gemeenschappen in het noorden. Hetzelfde geldt voor de geëvacueerde stad Kiryat Shmona. Veel wegen langs de noordgrens zijn blootgesteld aan antitankraketten die vanuit Libanon worden afgevuurd. Dit is een probleem omdat burgers in sommige gevallen niet naar huis kunnen terugkeren zonder betere bescherming of een langetermijnoplossing.
Voorlopig onderneemt Israël actie om de verdediging te versterken, zoals het bieden van meer gepantserde schuilplaatsen in het noorden en het zuiden. Een deel hiervan betekent dat tijdelijke betonnen schuilplaatsen worden aangevoerd en aan de kant van de weg worden gedumpt. In andere gevallen betekent dit financiële steun voor veiliger kamers in grensgemeenschappen.
Er zijn zelfs zorgen in steden waar ambtenaren zeggen dat de zaken weer normaal zullen worden.
Ashkelon is bijvoorbeeld onlangs teruggekeerd naar het reguliere schoolrooster, evenals andere normale activiteiten. Sinds 7 oktober wordt de stad echter opgeschrikt door hevige raketaanvallen. Dit betekent dat er vanaf de grens met Gaza tot in het noorden een band van onzekerheid boven het land hangt.
De huidige situatie is ongekend. Israël heeft in de jaren vijftig geen grensgemeenschappen geëvacueerd vanwege terroristische dreigingen, en dat heeft het begin jaren 2000 ook niet gedaan. Zelfs toen waren er raketdreigingen en lekkages. Israël heeft echter grensgemeenschappen gecreëerd om een reeks feiten ter plaatse vast te stellen, vooral langs de grens, om de veiligheid te garanderen. Nu zijn deze gemeenschappen geëvacueerd en gebruikt het leger deze gebieden tijdens operaties.
Hoewel deze gemeenschappen zijn getroffen door eerdere oorlogen, zoals de oorlog in het Noorden van 2006 en de Qasem-raketaanvallen op Sderot in 2008 vóór Operatie Cast Lead, werpt de ongekende aanval van 7 oktober vandaag een schaduw over het landschap. Dit komt omdat mensen zich nu meer zorgen maken over hun eigen veiligheid dan in het verleden en zich afvragen welke verrassingen de grensgemeenschappen te wachten staan.
Om de veiligheid te garanderen moet Israël laten zien dat het een aantal van zijn inwoners kan terugsturen. Na wat feedback volgt er meer.
In sommige gemeenschappen kan het stilletjes zijn begonnen, zonder formele instructies.
