De oproep van de partijen aan Aliyev: “Wat is de noodzaak van zoveel lof en vleierij?” – Nieuws | Laatste nieuws | Laatste nieuws

Ali Kerimli: “Azerbeidzjan veranderde van een semi-vrij land in een niet-vrij land”

Op 16 oktober stuurden 23 partijen felicitaties naar president Ilham Aliyev.

In het bezwaar wordt gesteld dat de belangrijkste reden voor de tragedies die de natie in elke periode van de geschiedenis heeft meegemaakt, het verlies van land, de verdrijving van mensen uit hun eigen land en de schending van soevereine rechten, het onvermogen is om de nationale eenheid en solidariteit te waarborgen. . zwakte van de militaire en economische macht.

In zijn toespraak tot de partijvoorzitters werd opgemerkt dat pluralisme en democratie zich in het land ontwikkelden:

“De successen die u in het binnenlandse en buitenlandse beleid van Azerbeidzjan hebt geboekt door lange tijd veel geduld, gematigdheid en wilskracht te tonen, hebben ons land stap voor stap dichter bij de Dag van de Overwinning gebracht door zijn territoriale integriteit en soevereiniteit te waarborgen. In de eerste plaats was het dankzij uw harde werk mogelijk om de welvaart van de bevolking te vergroten, onze regio’s te ontwikkelen, de economie te diversifiëren en een modern leger op te richten. Gelijke behandeling van onze burgers met verschillende etnische en religieuze identiteiten die in ons land wonen, het waarborgen van de vrijheid van meningsuiting en denken, het ontwikkelen van democratie en pluralisme en het tot stand brengen van een politieke dialoog worden vandaag de dag beschouwd als de pijlers van de trotse geschiedenis van ons land. zijn”.

Deze opvattingen over het binnenlandse beleid van het land werden duidelijk niet verwelkomd door het publiek.

Politieke en sociale activisten bekritiseerden partijleiders omdat de fundamentele vrijheden in het land werden geschonden.

Niet alleen het Azerbeidzjaanse Volksfront (APCP), Musavat en de Azerbeidzjaanse Volkspartij (APP) ondertekenden de petitie.

‘Wij beoordelen het binnenlands beleid van Ilham Aliyev niet positief’

REAL Partijvoorzitter Ilgar Mammadov, die het document ondertekende, nam op zijn Facebook-pagina een ander standpunt in.

Ilgar Mammedov merkte op dat Ilham Aliyev geen positieve beoordeling maakte van zijn binnenlands beleid:

“Als iemand kan denken dat ik een positieve beoordeling maak van het binnenlands beleid van president Ilham Aliyev, dan moet de verbeeldingskracht van die persoon dringend hersteld worden. Wij betuigen al jaren onze steun voor zijn buitenlands beleid. Hoewel veel mensen dat zeiden, hadden we gelijk. “We waren altijd tegen zijn binnenlands beleid, en we zijn er vandaag de dag nog steeds tegen.”

“Wij zijn degenen die iedereen vertellen wat het land heeft verloren aan veranderingen in de drie jaar na de oorlog. Het is onmogelijk te begrijpen hoe een ander idee in iemands geest kan opkomen. dacht Mammadov Hij concludeerde.

Hebben de vrijheid van meningsuiting, het pluralisme en de democratie zich werkelijk ontwikkeld in Azerbeidzjan?

De voorzitter van de Azerbeidzjaanse Volkspartij, Panah Hussein, die de petitie niet ondertekende, legde niet uit waarom hij het document niet ondertekende.

Panah Hussain wil geen commentaar geven…

P. Hüseyin wilde geen commentaar geven op wat er in de oproep werd gezegd over democratie, pluralisme, vrijheid van meningsuiting en denken:

“Ik vind het niet ethisch om commentaar te geven op de aanvragen van andere partijen. Panah Huseyin vertelde het aan Meydan TV.

“Je kunt je niet laten meeslepen”

Musavat-partijvoorzitter Arif Hacılı zei dat het grootste probleem van Azerbeidzjan tot nu toe het Karabach-probleem is.

Hij voegde eraan toe dat het oplossen van dit probleem het succes van het volk is.

“Iedere burger is blij met dit succes. Het land kent echter ook andere problemen, die overschaduwd worden door het Karabach-conflict. In deze zin bestaat er, nadat de Karabach-kwestie is opgelost, een grote noodzaak om een ​​transformatie in de binnenlandse politiek teweeg te brengen, om eindelijk de beginselen van de mensenrechten en de democratie in acht te nemen, om de vrije vergadering en de vrijheid van meningsuiting te garanderen, en om een lokale identiteit. -regering en het houden van vrije en eerlijke verkiezingen -parlementaire en presidentsverkiezingen.”

“Tegenwoordig moeten politieke krachten zich op deze problemen concentreren. Bovendien moet het voorkomen van corruptie, omkoping en monopolisering in de economie een prioriteit worden gemaakt voor de partijen, de samenleving en het publiek. aldus de partijleider.

Arif Hacılı vindt dat we nu niet opgewonden moeten raken:

“Omdat er veel problemen zijn, en daarom is het de plicht van ieder van ons om aan de oplossing ervan te werken.”

“Een dergelijke regering kan in geen geval democratisch worden genoemd.

PFLP-president Ali Kerimli deelt niet wat er in de aanvraag staat.

Volgens hem veranderde Azerbeidzjan tijdens het twintigjarige bewind van Ilham Aliyev van een semi-vrij land in een onvrij land en kwam het onderaan de lijst van autoritaire regimes terecht:

““Het regime in Azerbeidzjan wordt niet alleen beschouwd als een autoritair regime, maar ook als een klassiek autoritair en kleptocratisch regime.”

Karimli stelt dat het Europees Parlement en alle internationale organisaties en mensenrechtenverdedigers hebben bevestigd dat er momenteel meer dan 200 politieke gevangenen in het land zijn:

“Pas de afgelopen dagen zijn vijf leden van de PFLP belasterd en gearresteerd, en zitten acht van onze medewerkers in de gevangenis. De vrijheid van meningsuiting en de pers zijn volledig beperkt in het land. Internetbronnen zijn vooral in het buitenland actief. Er wordt gemanipuleerd met verkiezingen. een manier die het meerpartijenstelsel zal elimineren, en de oppositie kan niet in het land opereren.’ Dat is onmogelijk. Het parlementarisme, het lokale zelfbestuur en de rechterlijke macht werden vernietigd en als gevolg daarvan werd een eenmansregering gevormd. een regering kan in geen geval democratisch worden genoemd. Daarom is het onnodig en absurd om te praten over bepaalde hervormingen, de vrijheid van meningsuiting en pers, en de ontwikkeling van democratische instellingen.

“De verklaring van de autoriteiten is deze: “Je zult ons brood eten.”

Akif Gurbanov, voorzitter van het Instituut voor Democratische Initiatieven (IDI), zegt dat 23 partijen vandaag dergelijke petities hebben ondertekend en 40-50 eerder:

“Dit betekent echter niet dat de beoordeling van de situatie in het land zal veranderen afhankelijk van het aantal partijen. Veel van deze partijen waren het slachtoffer van politieke repressie; hun leiders en leden brachten vele jaren in gevangenissen door en werden tijdens de belangrijkste oppositieperiode aan vervolging onderworpen. Wat kunnen we zeggen als ze hun verleden op deze manier waarderen? De samenleving moet dit waarderen.”

Akif Gurbanov is van mening dat het publiek moet weten wat deze politici zeggen en welke standpunten zij verkondigen:

““Als mensen al jaren zeggen dat er geen gratis proces, vrijheid van meningsuiting en persvrijheid bestaat, en ze dan plotseling doorhalen, deze vonnissen ondertekenen en hun het leven ontzeggen, moet de samenleving zichzelf evalueren.”

“Ik schreef over de ‘Wet op de politieke partijen’ dat de regering een systeem in het leven had geroepen en erop stond binnen dit systeem te opereren. Dit betekent dat je de petitie moet ondertekenen die ik je morgen stuur. Het observeren van Ilham Aliyevs ervaring met de macht tot nu toe leidt tot de conclusie dat hij in de tijd van zijn vader een heel andere houding aannam tegenover degenen die namens de oppositie spraken, en een heel andere houding ten opzichte van degenen die met hem onderhandelden en wilden profiteren van dit. beleid en middelen. In feite is dit niet zijn bron, maar die van de staat. Maar Aliyev zegt: “Ik ben de staat.” Dus als je misbruik maakt van de hulpbron die ik beheer, kan deze niet geheim blijven; het publiek moet deze zien. Het discours van de autoriteiten is dit: je kunt ons brood eten. “Dit geldt voor zowel functionarissen als partijen.” – zei Gurbanov.

Hij merkte op dat de samenleving ieders politieke activiteiten zorgvuldig moet volgen en deze de prijs moet geven die ze verdienen:

“Ik ben verre van het beoordelen van iemands activiteiten, maar de samenleving moet dit beseffen, omdat deze politici bij de verkiezingen van morgen om stemmen zullen vragen en zullen proberen een rol te spelen op het politieke toneel. Daarom moeten ze zien en evalueren hoe realistisch de beloften van deze mensen zijn en hoe gemakkelijk ze een grens kunnen trekken over hun eigen lot en activiteitengeschiedenis.”

“Eigenlijk heeft Aliyev zulke vleierij en hypocrisie nodig.”

Onder degenen die het bezwaar niet definitief aanvaarden, bevindt zich mensenrechtenverdediger Arzu Abdullayeva.

Hij zegt dat het bij het lezen van het bezwaar onmogelijk is om te begrijpen of wat er staat sarcastisch of serieus is:

“Omdat er artikelen zijn gericht aan de president… Sociaal welzijn, democratie, vrijheid van meningsuiting, enz. Ja, er was overwinning en glorie, daar ben ik het mee eens. Natuurlijk was ik voorstander van een vreedzame oplossing voor het probleem, maar helaas is dat niet gebeurd. Hier zijn niet alleen de autoriteiten, maar ook internationale organisaties er verantwoordelijk voor dat het probleem niet vreedzaam wordt opgelost. Als gevolg hiervan werd het pad van de oorlog gekozen.”

A. Abdullayeva denkt dat het waar is dat mensen Ilham Aliyev zien als een held in het oplossen van het Karabach-conflict:

“Dit betekent echter niet dat alle problemen zijn opgelost. “Azerbeidzjan is nog steeds onderwerp van kritiek op het gebied van democratie en mensenrechten, het volstaat om naar de rapporten van internationale organisaties te kijken.”

Hij zegt dat hij de betekenis van de oproep aan de president van het land niet begrijpt:

“Waarom heb je lof en vleierij nodig? Kent Ilham Aliyev de situatie niet? Hij zegt immers herhaaldelijk dat hij van alles in het land op de hoogte is. Weten degenen die de petitie hebben ondertekend niet hoe schadelijk dit is voor Azerbeidzjan en de president? In feite heeft Aliyev zulke vleierij en hypocrisie nodig. Een kleine leugen overschaduwt de waarheid en vergiftigt vervolgens de samenleving. “Het publiek kent de situatie in het land al.”

Volgens hem zag Ilham Aliyev de noodzaak van een foto van zijn vader in zijn kantoor niet in terwijl hij bij SOCAR werkte.

“Toen de journalist vroeg naar de reden hiervoor, zei hij dat hij zijn gevoelens voor zijn vader met het portret niet op prijs stelde en er de noodzaak niet van inzag. Daarom is het de plicht van politieke partijen om de feiten over te brengen, niet leugens en hypocrisie. Ik weet het niet, misschien zijn degenen op de lijst zelf niet op de hoogte van de praktijk.’