Professor beschrijft ecologische situatie in Gadabay als catastrofaal – Nieuws | Laatste nieuws | Laatste nieuws

Het gebruik van politiewapens tegen dorpelingen als het “SOS”-signaal wordt gegeven, is een duidelijk voorbeeld van krankzinnigheid en wreedheid.”

Professor Abulhasan Abbasov, oorspronkelijk afkomstig uit het district Gadabey, zegt dat de milieu- en sociale problemen van het dorp Soyudlu al geruime tijd aan de gang zijn.

In een gesprek met Meydan TV over dit onderwerp beschreef Abulhasan Abbasov wat er gebeurde als een “schande situatie”.

Volgens hem hebben de goudmijnen in het dorp Soyudlu gedurende meer dan 10 jaar de milieusituatie verslechterd:

“Als je naar Gadaba gaat, waar geen zorg of bescherming is, zie je dit gewicht in al je zintuigen. Ten eerste bevinden de lokale mensen zich in een moeilijke sociaal-economische situatie. Dit was voordat de goudmijn werd geopend, maar nadat de mijn operationeel werd, ging het geleidelijk achteruit. Er zijn ernstige milieuproblemen ontstaan ​​als gevolg van het onvermogen om te voldoen aan belangrijke technologische vereisten bij de productie. Misschien komt het omdat ze geen geld willen uitgeven. Samengevat, het ecologische effect van de gewetenloze aanpak heeft zich bewezen en het verlies aan mensenlevens van bijen aan vee is toegenomen. Als mijnbouw dieren treft, is het zeker dat het ook mensen zal treffen. Vooral onder de plattelandsbevolking begonnen voorheen zeldzame ziekten, vooral oncologische en bloedziekten, zich te verspreiden.

A. Abbasov reageerde op de verklaring van Orkhan Mursalov dat de verspreiding van ziekten als gevolg van ecologische problemen roddels zijn:

“Wat kan de president nog meer zeggen? Niet wat hij zegt… Zelfs als we geen milieuactivisten zijn, is het niet moeilijk om erachter te komen wat cyanuurzuur kan doen door op internet te zoeken. Dit gif heb ik persoonlijk ervaren. Ik was een gast in het districtscentrum 3-4 jaar geleden. Het is hetzelfde tafereel in de ochtend. Ik vroeg waarom en ze lieten het meer zien waar het giftige afval werd geloosd. Bedenk ook dat deze stroom later werd omgeleid naar de Shamkir-rivier. Dit is een rampzalige productie.”

Volgens de professor compenseert de lokale bevolking dit allemaal niet:

“Bovendien is het moeilijk leven omdat er regio’s en dorpen grensgebieden zijn. Al stonden deze mensen tijdens de Eerste Karabachoorlog dag en nacht in de loopgraven met de soldaten. Het is heel moeilijk om de sociale status van die mensen te zien. “

“Degenen die in dorpen in de buurt van het district wonen, waaronder Soyudlu, zijn niet materialistisch. Misschien leven ze ten koste van hun ziel, maar alleen de nadruk op het vaderland, de afstand tot haram, de liefde voor gerechtigheid houdt hen daar. Ook al worden de sociale situatie en de ecologische impact van dag tot dag negatief beïnvloed, toch zetten ze hun leven voort vanwege hun gehechtheid aan het land”, – Abulhasan Abbasov voegde het toe.

Wat betreft de beperking van de toegang tot het dorp, zei de professor dat een voorzichtige aanpak nodig is zonder de situatie ingewikkelder te maken:

“Vandaag vindt er een humanitaire ramp plaats in Gadabey. De leef- en ecologische toestand van de bevolking is een humanitaire ramp. Vertrouwen op bestuur op basis van politiemacht, financiële belangen en vraatzuchtige eetlust kan ernstige gevolgen hebben. Omdat de ziel te maken heeft gehad met materiële belangen in die regio. Het is verkeerd om het protest van Willow-bewoners te beoordelen op het niveau van materiële eisen. Dit is gewoon oneerlijk en onrechtvaardig, het is nodig om hun trots te vertrappen en de ziekte van hun kinderen op een ander niveau te evalueren. Het is niet alleen een kwestie van “geef mij brood en ik eet het op”. De rijksoverheid erkent die samenleving niet, dat is misschien wel de meest tolerante samenleving. Maar als ze bezwaar maken, is dat een protest van de geest. Er is een ernstig conflict tussen het materiaal en de ziel. Uiteindelijk, als degenen die voor het materialisme zijn de mensen niet beschermen, zal het niet mogelijk zijn om de geest te winnen. Laten we eens kijken naar de recente geschiedenis, hoe het grootste land ter wereld, de USSR, instortte omdat het volledig op materialisme was gebouwd. Het Rusland van vandaag stort, ondanks zijn enorme hulpbronnen, voor onze ogen ineen. Daarom werkt langdurige onderdrukking van de geest bij het signaleren van “SOS” en optreden met de politiestok tegen de dorpelingen niet erg goed, aangezien het een duidelijk voorbeeld is van domheid en wreedheid.

Sinds 20 juni is er een protestactie gehouden tegen de aanleg van een kunstmatig meer uit het water van de goudafzetting in het dorp Soyudlu in het Gadabey-district. begonnen.

Buurtbewoners zeggen dat het water van dat kunstmatige meer giftig is en zich vermengt met het drinkwater van het dorp, waardoor de gezondheid van mensen negatief wordt beïnvloed.

Deelnemers aan de actie zeiden dat er giftige stoffen waren opgevangen in het gecreëerde waterbassin.

Het kunstmatige meer dat het protest veroorzaakte, is het tweede waterlichaam dat in het dorp is aangelegd.

Inwoners van Soyudlu hadden al eerder actie ondernomen met dezelfde klachten.

Bewoners zeggen dat er in 2012 bij hun dorp een meer is aangelegd, bestaande uit het afval van een goudmijn.

Daarop zeiden ze dat er geen fruit meer in hun tuinen was en dat de bijenkwekerijen vernietigd waren.

Buurtbewoners zijn ook bang voor opkomende ziektes, bang dat het meerwater zich zal vermengen met drinkwater.