Het is bekend wanneer het vormingsproces van de eerste sterren en sterrenstelsels in het vroege heelal werd voltooid.
Duitse wetenschappers hebben vastgesteld dat eerder werd gedacht aan het proces van vorming van sterrenstelsels met de eerste sterren. 200 miljoen jaar toen eindigde het. Wetenschappers dit proces “kosmische dageraadZij bellen. De kosmische dageraad verwijst naar de periode in de geschiedenis van het vroege heelal waarin de eerste sterren acclimatiseerden en het licht zich door de ruimte verspreidde. Deze periode in de geschiedenis van het vroege heelal”donkere periodesHet gebeurde na een tijdsinterval genaamd ”. De eerste sterren hadden een zeer grote massa en hadden een zeer korte levensduur omdat ze constant explodeerden. Wetenschappers geloven dat het tijdperk van de kosmische dageraad 250-350 miljoen jaar na de oerknal toen ging het los. Tijdens deze periode werden niet alleen de eerste sterren, maar ook de eerste sterrenstelsels gevormd, en het licht van de sterren begon zich door het universum te verspreiden. waterstof Het begon weer te ioniseren.
Een van de belangrijkste conclusies van een nieuwe studie is dat de eerste sterren en sterrenstelsels mogelijk dichter bij ons staan. Dit stelt hen in staat om hun observaties gemakkelijker te maken. Wetenschappers hopen nieuw, klaar om te studeren James Webb De ruimtetelescoop zal met deze eerste sterren sterrenstelsels kunnen waarnemen. Daarom is het belangrijkste doel van deze telescoop om in de vroege stadia van het universum te kijken. Opgemerkt moet worden dat de eerste foto’s die James Webb heeft verkregen, op 12 juli worden gepresenteerd. Het waterstofgas dat momenteel de intergalactische ruimte inneemt, is volledig geïoniseerd. In de vroege geschiedenis van het universum zijn wetenschappers echter zeer actief geweest in het bespreken wanneer de reïonisatieperiode zal eindigen.
Sarah Bosman en haar collega’s hebben 67 fragmenten gemaakt om nieuwe inzichten te krijgen in tijdweergaven die de dageraadperiode van de ruimte bestrijken. quasar het licht gebruikt. Deze quasars zijn de helderste en meest actieve kernen van nieuwe sterrenstelsels. superzware zwarte gaten voedt en bevindt zich op grote afstand. Wetenschappers hebben vastgesteld dat deze quasars 1 miljard jaar na de oerknal zijn gevormd. Wetenschappers ontdekten deze lichten terwijl ze het licht van deze quasars analyseerden. van neutrale waterstof in de intergalactische ruimte met geïoniseerde waterstof aangesteld tijdens de wedstrijden. Zo konden wetenschappers een nieuwe tijd berekenen aan het einde van de kosmische dageraad. Volgens de definitieve resultaten eindigde de dageraadperiode in de ruimte 1,1 miljard jaar na de oerknal.
