“Ik schaam me om mensen te vertellen me te helpen, ik heb geen keus” |

Ramila Aghayeva: “Ik ben degene die het leven heeft genomen, weet ik niet of dat been geopereerd is?”

Ramila Aghayeva uit Goychay moest een operatie ondergaan om te kunnen lopen. Volgens Ramila Aghayeva, die enige tijd geleden zei dat ze al zo’n 25 jaar probeert om gezondheidsproblemen te elimineren, Turkse doktoren toegang ertoe pad gezien. Maar de financiële situatie laat het niet toe.

“Zoals je al zei, je moet dit niet doen bij iemand die net een zware operatie achter de rug heeft…“

Ramila Aghayeva, 42, die aan Meydan TV vertelde wat er met haar was gebeurd, verloor haar moeder toen ze 5 jaar oud was. Ze is sindsdien samen met haar broer opgegroeid bij haar grootmoeder van moederskant:

“Ik ben opgevoed door mijn grootmoeder, die ongeveer een jaar geleden is overleden. Daarom logeer ik momenteel bij mijn tante. In 1998, toen ik thuis ramen aan het lappen was, viel ik en verwondde ik mijn ruggengraat en linkerbeen. Ik ben net geopereerd aan mijn ruggengraat. Na de operatie hebben ze mijn been gemasseerd en verplaatst. Dat kun je iemand die net een zware operatie heeft ondergaan niet aandoen. Ze hebben het hele lichaam beschadigd…“.

Een inwoner van Goycay zegt dat hij botextensies heeft ontwikkeld:

“Als resultaat van de röntgenfoto is te zien dat de kop van het gewricht de azijnkom raakt. Na de operatie moet een endoprothese worden geplaatst.“.

“Helaas heb ik niet zoveel geld…”

Ramila Aghayeva zegt dat ze de afgelopen jaren tientallen dokters in Azerbeidzjan heeft bezocht. Wat hij hoorde zorgde volgens hem soms voor teleurstelling en soms voor wantrouwen. Hij verklaart zijn ongeloof als volgt:

“Een dokter zegt dat dit been geopereerd is en dat het van binnen bevroor. Ik zeg dat ik degene ben die het heeft opgegeten, ik weet niet of dat been geopereerd is, zit er iets in of niet?! Nu weet ik hoe ik deze dokter moet maken vertrouwen Zal ik het doen? Dat garanderen ze ook niet. Er zijn mensen die eerlijk spreken. Ze zeggen dat we deze operatie alleen kunnen doen met Turkse experts…“.

Iemand die een tijdje geleden in Göyçay woonde naar Azerbeidzjan reis een Turkse traumatoloog bezocht. De Turkse specialist stemde ermee in hem te opereren.

“Er moet een niet-verwijderbare endoprothese worden geplaatst. De prijs is inclusief een maand postoperatieve behandeling, ziekenhuiskosten, enz. zijn inbegrepen. totaal samen 20 minuut dollar bron van geld nodig. Helaas heb ik niet zoveel geld. Ik schaam me om “help me” tegen mensen te zeggen. Ik heb geen andere manier“.

“Ze sturen me de brieven die ik aan de president en de vice-president heb geschreven.”

Ramila Aghayeva wendde zich tot verschillende overheidsinstanties met betrekking tot haar situatie. President Ilham Alijev, Onderdirecteur Mehriban Aliyeva Er werd hulp ingeroepen van verschillende bevoegde personen, waaronder Hij zegt dat de brieven die hij schreef hem later in het centrale ziekenhuis van Göyçay werden getoond:

“Ze sturen mijn sollicitaties door naar het centrale ziekenhuis van Göyçay. Ze zeggen: “Ramilah, we kennen je, we kennen je probleem, maar we kunnen je niet helpen omdat je probleem niet het onze is.” Het ziekenhuis van Göyçay kan mijn probleem inderdaad niet oplossen…“.

In antwoord op het verzoek van Ramila Aghayevaya zei het ministerie van Volksgezondheid dat het momenteel geen budget heeft voor behandeling in het buitenland. Hij kan voor zijn eigen behandeling naar een plaatselijke medische instelling gaan.