Historicus over “twee Oekraïners”, etnicisering, “zacht autoritarisme”.
“Spreek niet grof, Poetin De overwinning van zo’n leider in Oekraïne, 20Je kunt je de overwinning van de Oranje Revolutie in 2004-2005 en de overwinning van Euromaidan in Rusland in 2013-2014 niet voorstellen.”
Oekraïne 24 augustus viert Onafhankelijkheidsdag. Dit jaar, op dezelfde datum, zijn er zes maanden verstreken sinds de grootschalige aanval van Rusland op dit land.
Een bekende historicus uit Lviv Oekraïne Professor aan de Katholieke Universiteit Yaroslav Gritsak In een interview met Radio Liberty zei hij dat twee weken nadat de invasie op 24 februari begon, het al duidelijk was dat dit een langdurige oorlog zou worden en een reëel risico voor het bestaan van de Oekraïners als natie. omdat Rusland Minister Vladimir Poetin onafhankelijke staat van de Oekraïners, nationaal wil de cultuur haar bestaansrecht ontnemen.
“Deze nationaal Het is een oorlog omdat niemand eraan kan ontsnappen: aan de andere kant zal het ons allemaal raken en we delen allemaal de verantwoordelijkheid om de indringers te weerstaan.” – zegt de historicus.
De historicus verklaart de ‘herontdekking’ van het Westen in februari in het oude klassieke oriëntalisme van Oekraïne, het grootste land van Europa over land, met een bevolking van 40 miljoen. Dus voor velen in het Westen, het Oosten Europa een wilde, exotische plek waar conflicten normaal zijn.
“De tweede reden is dat de meeste westerse elites Oekraïne bekijken vanuit het perspectief van de Russische imperiale geschiedenis. In de meeste historische kronieken in het Westen, Oost- Europa Het werd geformuleerd door 1920 Russische immigranten. masteren in Oekraïne politiek van hun vrijheid werden beroofd. Zoals de Britse historicus Norman Davis zei, werden Oekraïners voorgesteld als Russen als ze iets goeds deden en als Oekraïners of nationalisten als ze iets slechts deden. – Historicus van de 30 jaar na de ineenstorting van de Sovjet-Unie Oekraïne en Rusland benadrukt de verschillen tussen
“Spreek niet grof, Poetin De overwinning van zo’n leider in Oekraïne, 20Je kunt je de overwinning van de Oranje Revolutie in 2004-2005 en de overwinning van Euromaidan in Rusland in 2013-2014 niet voorstellen.” – zegt.
Veel analisten en commentatoren spreken van “twee Oekraïnes” – het pro-Europese Westen en het pro-Russische Oosten. Hrytsak bekritiseert een dergelijk onderscheid en zegt: Oekraïne drie onafhankelijke, niet-geallieerde spelersRoem Het werd mogelijk gemaakt door een compromis: de nationalistische communisten die Sovjet-Oekraïne in Kiev vertegenwoordigden, de nationalistisch georiënteerde West-Oekraïense elite en de vaak vergeten Donbas-mijnwerkersbeweging. De laatste was het sterkst in de late Sovjet-Unie sociaal Het was een van de bewegingen.
De eerste wilde aan de macht blijven, de tweede wilde een staat als Polen of Tsjechië stichten en de derde wilde aan hun economische eisen voldoen. De Donbas-mijnwerkers keerden eerst terug naar Rusland en keerden toen, zich realiserend dat het Kremlin geen aandacht aan hen schonk, terug naar Kiev.
Direct na de onafhankelijkheidsverklaring van Oekraïne viel deze onwerkelijke alliantie uiteen en werden deze spelers rivalen. Daarom op dat moment eenheid Het was moeilijk om over Oekraïne te praten.
Ik herinner me dat we in mijn jeugd in Lviv naar Kiev keken als een vreemde stad. Dit veranderde na de eerste en tweede Maidan (Oranje Revolutie en Euromaidan beweging). Kiev Het is een echte hoofdstad van Oekraïne geworden”, – historische hoogtepunten.
Hrytsak verwijst ook naar de transformatie van het voormalige Dnepropetrovsk, nu de Dnjepr, tot een derde krachtpatser. Oekraïne de machtigste industriële stad regeerde een tijdje over de Sovjet-Unie omdat het grootste deel van de Sovjet-elite daar vandaan kwam, Leonid Brezjnev en familie inbegrepen. Onafhankelijk Oekraïne Sommige politiek cijfers oud Minister Leonid Kuchma en het verleden Premier Julia Timosjenko was eraan gehecht.
“De Dnipro-elite concurreerde met de Donetsk-elite, die zij als een maffia zag. Nooit in de Dnjepr (voormalig uit de regio Donetsk) Minister Viktor) stemt niet op Janoekovitsj.
Tijdens de Euromaidan-protesten in 2014, de annexatie van de Krim en het uitbreken van de oorlog in Lviv DonbasKiev“De Dnjepr is een pijler van de Oekraïense staat geworden.” – Zegt Hritsak.
Volgens de historicus, voor de oorlog Odessa en Charkov Het werd niet als erg betrouwbaar beschouwd en werd zelfs als dicht bij de pro-Russische positie beschouwd. Maar de oorlog heeft aangetoond dat ze strikt pro-Oekraïens zijn, hun burgemeesters anti-Russisch zijn en zelfs Oekraïens spreken in het openbaar.
De historicus zegt dat hij na deze oorlog twee gemeenschappelijke trends in Oekraïne zag.
De eerste is de etnicisering van Oekraïne, vergelijkbaar met Israël na de Yom Kippur-oorlog van 1973, dat wil zeggen langs zeer sterke etnische, religieuze en mogelijk zelfs taalkundige lijnen. nationaal identiteitsvorming. “Het zal naar voren komen in een nieuwe vorm van zacht autoritarisme – ‘autoritarisme met een menselijk gezicht’. Zelenski en zijn team is de macht al aan het consolideren. Oorlog creëert altijd deze mogelijkheid.
Tweede trend Oekraïne Europa Op weg naar toetreding tot de Unie krijgt het economische steun voor de door oorlog geteisterde wederopbouw, het langbesproken nieuwe Marshallplan. Op deze manier zal de hoop op het opbouwen van een dynamische democratie uitkomen en zal Oekraïne in economisch opzicht een soort Oost-Europese tijger worden.” – de historicus benadrukt dat de belangrijkste factor afhangt van hoe lang de oorlog zal duren. Als het te lang is, is het eerste scenario realistischer: “We weten bijvoorbeeld niet wat er gebeurt als het nog vijf jaar doorgaat. De duur van de oorlog hangt ook af van de steun van het Westen.”
