2023-01-05 09:00:00
De enige partij die niet op de kaart en zijn interactie staat, is het Syrische volk, dat de eigenaar en het onderwerp van het werk is.
Rusland, Kalkoen Ministers van Defensie van het Assad-regime in Moskou Na de tripartiete bijeenkomst en de ideeën en initiatieven die naar voren kwamen, Kalkoengerelateerd aan Assad-regime De reactie van Syrië op de ontwikkelingen in het normalisatiedossier verdient een evaluatie.
Het belangrijkste aspect van deze reactie was de bevestiging dat de Syriërs tegen verzoening met het regime waren, na alle rampen en tegenslagen die ze hadden geleden door toedoen van het regime.
SyriëDit werd bevestigd door de slogans van degenen die deelnamen aan de door de Syriërs georganiseerde demonstraties in het door Turkije gecontroleerde gebied in het noordwesten van Turkije.
De vreedzame demonstraties en slogans van de Syriërs zijn het recht van de organisatoren en deelnemers van de demonstraties, en niemand heeft het recht om hierover te discussiëren.
Bovendien zijn deze demonstraties van Syrische oppositieleiders Nationaal Over coalitie en onderhandelingen Ali Het kan een noodzakelijke stap zijn na de stilte in de commissie.
De Syrische oppositieleiders onthielden zich niet alleen van commentaar op de gebeurtenissen en ontwikkelingen rond het Syrië-dossier, maar vermeden ook een analyse van wat er gebeurde en de impact ervan op de Syrische kwestie, en zeiden wat de Syriërs zouden moeten en moeten doen om hun zaak vooruit te helpen. moet worden gedaan om de ergst mogelijke gebeurtenissen tot een minimum te beperken.
Het normalisatieproces van Turkije met het regime van Assad, met de steun van Rusland, en het stilzwijgen van de oppositie en het nalaten om haar deel te doen, creëerden een sfeer van brede en diepe woede.
Deze sfeer is vooral in het noordoosten, waar het het bolwerk is van gewapende organisaties. Tahrir al-Sham-delegatieleven, economie en sociaal Het was effectief onder de Syriërs, die het meest leden onder de situatie waarin ze zich bevonden, die klem zaten tussen Turks extremisme en de dreigementen van het regime, en die bang waren voor waartoe het normalisatieproces van Turkije met Assad zou kunnen leiden. .
Al deze factoren veroorzaakten grote woede onder de Syriërs.
Wat Syriërs in het algemeen, en degenen die in door Turkije gecontroleerde gebieden wonen in het bijzonder, nodig hebben, is inderdaad een aanpak en inspanning die verder gaat dan de woede die zo duidelijk zichtbaar is in het gedrag en de reacties van de Syrische volksbeweging.
Dit komt niet alleen doordat boosheid snel kan bekoelen, maar ook bij andere emoties zoals uitzichtloosheid en teleurstelling. volmacht Het is een golf van emotie die kan optreden (dit is normaal).
Ook lost woede geen problemen en ruzies op. De interne situatie en de buitenlandse betrekkingen, vooral zoals de Syrische kwestie, worden behoorlijk complex en worden beheerd met slimme koppen, scherpe ogen, zorgvuldige en kalme methoden die steeds meer vaardigheden en ervaring vereisen.
Dit alles dwingt de Syriërs om op zoek te gaan naar nieuwe leiders voor de volgende fase, om hen een grote blijk van vertrouwen te geven, om achter hen te staan door hen te ondersteunen en te implementeren.
Op deze manier kunnen Syriërs zichzelf beschermen tegen de mogelijkheden van de volgende fase door de basis voor Syrië te leggen of tot een oplossing te brengen.
Hoewel sommige inhoud of details kunnen verschillen, zijn er veel aanwijzingen dat er regionale en internationale intenties zijn om in deze richting te gaan.
Het spreekt voor zich dat boosheid in zo’n proces geen oplossing zal brengen. Omdat boosheid niet alleen verhindert dat er praktische resultaten worden behaald, het creëert ook fouten in plaats van resultaten.
Een van deze fouten is de woede van de Syriërs, overhaaste stappen, overhaast beleid, wanhopige leiders die op zoek zijn naar een rol, enz. agendahouders Zo zijn de Syriërs tot de huidige situatie gekomen.
Als de Syriërs hun woede niet ontketenen en politiek en als ze geen praktische stappen ondernemen om hun situatie te regelen, zullen ze andere partijen de kans geven om te handelen in hun afwezigheid of in wanhopige stilte.
In het kader van het voorgaande volgen de twee beleidsniveaus elkaar op. Ten eerste, het lokale beleid van de oppositieleiders die verder gingen dan hun doelstellingen, het regime van Assad en de de facto regeringen die door de SDF (Syrische Democratische Strijdkrachten) in het oosten van de Eufraat zijn opgericht, gewapende groeperingen in het noordwesten en troepen zoals Hayat . Tahrir al-Sham.
De meeste, zo niet alle, zullen consensuspunten vinden die ze niet zullen verliezen (vrijwillig of onder druk).
We hebben het over het regionale en internationale niveau, vooral onder de regering van Moskou. Iraans–Kalkoen kansen om belangen op elkaar af te stemmen, overeenstemming te bereiken over wat kan worden bereikt en te werken aan het ontwikkelen van moeilijk te onderhandelen voorwaarden. zal in de toekomst doorgaan.
Om dit allemaal te bereiken politiek en leger druk, oorlogen en conflicten zijn noodzakelijk. Sommige conflicten en oorlogen zullen de vorm aannemen van oorlogen die gericht zijn op het veranderen van de kaart van conflicten in en rond Syrië.
Misschien zullen de eerste en moeilijkste veldslagen worden uitgevochten in de noordwestelijke regio. Dit komt omdat er veel krachten zijn die het vertegenwoordigen en leiden. eenheid Bij gebrek aan een enkele mogendheid is de concurrentie tussen deze mogendheden om controle binnen en binnen de regio hevig.
Soortgelijke conflicten en oorlogen zullen plaatsvinden in of rond de andere twee regio’s in de regio Noordwest.
De situatie in het oosten van de Eufraat zal zowel binnen als buiten verhevigen. Hoewel de directe betrokkenheid van de VS op buitenlands niveau de mogelijkheid van conflicten en oorlogen om beslissende resultaten te hebben, verzwakt, kunnen oorlogen en conflicten in het land worden waargenomen vanwege de tegenstellingen tussen de lokale partijen.
Vertaling“24 UUR”
