Nachrichten aus Aserbaidschan

Sorry voor een gebroken gezin: wandelen door het bloedbad in Beeri – Nieuws | Laatste nieuws | Laatste nieuws

Ik was niet uitgenodigd bij jou thuis en misschien was ik nooit gekomen, dan had ik je niet ontmoet. als ik op bezoek ben Ruïnes van kibboets BeeriIk ben geboren aan de grens met Gaza uit de behoefte om jouw verhaal aan de wereld te vertellen. Het spijt me dat ik inbreuk maak op uw privacy. Ik ben journalist, maar ook een mens. Terwijl ik jouw situatie probeer te begrijpen, probeer ik ook het onbegrijpelijke te begrijpen: de mensen die je van het leven hebben beroofd.

Toen ik op de ochtend van 7 oktober uw huis binnenkwam om de gruwelijke acties van de barbaarse Hamas tegen uw huis te onderzoeken, zat ik onder de as van de oorlog. Veel gezinnen beschouwen de koelkast als een plek om herinneringen te bewaren.

Hier werden ze echter verbrand en onherkenbaar gesmolten door de hitte van het vuur dat door de terroristen werd aangestoken. Ik wilde zien wie er in dit huis woonde en hoe de tafel gedekt was voor Sjabbat en de feestdag ter ere van het geven van de Thora. Alles was bedekt met grijstinten.

Een misvormde plastic bunker met grijstinten in plaats van as op het aanrecht; het eten staat nog in de koelkast; Verbrande en door rook besmeurde kinderschoenen op een plank naast de slaapkamer, een kast vol kleren in de slaapkamer van de ouders en een knuffelkind dat op de plank slaapt, behoren tot de zeldzame overblijfselen uit de laatste momenten van de geschiedenis van deze familie.

Dit huis vertegenwoordigt veel van de families die werden aangevallen: de families Haran, Kipnis, Shoham en Avigdori; Het was de familie van de 8-jarige Emily Hand gedood door terroristen. Meer dan 120 mensen werden die dag in koelen bloede vermoord en een onbekend aantal werd die dag ontvoerd op kibboets Be’eri. Die dag werden ruim 1.400 Israëlische burgers geëxecuteerd, neergeschoten, geslagen, verkracht, onthoofd en levend verbrand.

Vernietiging door Hamas-militanten in kibboets Beeri in het zuiden van Israël, vlakbij de grens tussen Israël en Gaza, op 14 oktober 2023. (credit: ERIK MARMOR/FLASH90)

Burgers van Israël en Gaza

De situatie voor de inwoners van Gaza is er één die niemand van ons had willen of kunnen bedenken: twee miljoen mensen leven in overbevolkte buurten, velen leven in ellende en worstelen vaak met slechts een paar uur elektriciteit en stromend water. Veel onschuldige burgers werden gedood als gevolg van de vergeldingsmaatregelen van het Israëlische leger Hamas-leiders in Gaza Ze verschuilen zich achter hun onderdanen.

De eenzijdige evacuatie van Israël in 2005 bracht weelderige gronden in de door Hamas geregeerde Gush Katif-regio aan het licht, evenals de hoogontwikkelde boerderijen en vruchtbare kassen die de Israëli’s achterlieten. De welwillende opzichters van de Gazanen verbrandden ze. Waar was Hamas als het ging om de menselijkheid van zijn eigen volk?

Advertentie

Terwijl Israël elke dag zijn deuren opent voor 20.000 Gaza-arbeiders, zijn het mensen zoals jij die hen in dienst nemen en zorgen voor de gezinnen die van over de grens komen. Het was niet Egypte dat zijn grenzen opende voor Palestijnse arbeiders. Het waren de families van uw buren die relaties en vertrouwen opbouwden met hun buren in Gaza. Een overtuiging die hen het leven zou kunnen kosten.

De tactische handleidingen van Hamas voor zijn strijders in de hel beschrijven gedetailleerd hoe gijzelaars genomen moeten worden, de hoed van elke eenheid en de wapens die ze kunnen buitmaken. Voorlopige informatie over de Israëlische basis langs de grens, het operationele commandocentrum, de camera’s en de indeling van de kibboets langs de grens is verontrustend.

A. inbreuk op de beveiliging Velen zullen er de komende decennia vragen over stellen en erover schrijven, en velen zullen er de prijs voor betalen. Dit is precies de vraag die gesteld moet worden aan inlichtingenverzamelaars en Israëli’s die hun leven aan de grens hebben opgeofferd om Israël te beschermen, die prioriteit gaven aan de mensheid en uiteindelijk op terroristen vertrouwden. Ze hebben hen direct of indirect vermoord.

Er is geen gelijkheid in het meten van een leven vol terreur tegen de mensheid. Oorlog is lelijk, maar er zijn lijnen die het weefsel van de beschaving niet mogen uithollen. Er wordt aangenomen dat meer dan 200 gijzelaars in de Gazastrook zijn betaald en zullen worden gebruikt als het grootste onderhandelingstroefje dat de wereld ooit heeft gezien.

Terwijl ik dit schrijf, zijn twee Amerikaanse gijzelaars vrijgelaten in wat werd beschreven als een gebaar van goede wil ter erkenning van de inspanningen om een ​​overeenkomst met Qatar te bereiken. Maar veel mensen betwijfelen of dit ‘grote gebaar’ eigenlijk een wraakzuchtige oorlogstactiek is.

Hamas is een sluwe en geavanceerde menselijke oorlogsmachine, die methodisch het slimme Israëlische leger te slim af is op de dag dat het duizenden naar de grenzen van Israël stuurt. Naarmate de dagen van oorlog vorderen en er verhalen opduiken, zal de ware strategie van deze terroristische organisatie duidelijk worden. De meer dan 1.000 leden van de media die centraal staan ​​in de meeste mediakanalen over de hele wereld en die naar Israël zijn “geparachuteerd” mogen niet per ongeluk onderdeel worden van het Hamas-arsenaal.

Het is de verantwoordelijkheid van de beschaafde wereld om wreedheden te erkennen en te vieren en onderscheid te maken tussen direct kwaad en de ‘ethiek van oorlog’. Morele gelijkwaardigheid is geen optie; het is een pagina die niet in dit handboek thuishoort. Terroristen hadden geen moraal of respect voor het leven.

Het mag niet voor niets zijn dat de familie die in dit huis woonde en anderen zoals zij hun leven verloren, ze verdienen respect, zelfs in de dood. Over jaren, wanneer de geschiedenis van dit kleine land herdacht zal worden, zullen de burgers en vele jonge mannen en vrouwen wier levens werden toegeëigend, vereeuwigd worden. Maar waarom?

Terwijl ik aan mijn voeten sta tussen de ashopen van herinneringen, hoop ik dat de wereld nog steeds goed van kwaad kan onderscheiden en de levens van zoveel onschuldige slachtoffers niet kan vergoelijken.

Felice Friedson is president en CEO van persbureau Media Line en oprichter van het Journalism and Politics Student Program, de Middle East Press Club en het Women’s Empowerment Program. Hij is te bereiken via [email protected].





Nachrichten aus Aserbaidschan

Ähnliche Artikel

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Schaltfläche "Zurück zum Anfang"