‘Hij was een echte krijger:’ Herinnering aan Yossi Hershkovitz – Israel News – Nieuws | Laatste nieuws | Laatste nieuws
Begrafenisceremonie van de geliefde Ort Pelech Boys’ Schooldirecteur Sgt. Majoor Yossi Hershkovitz vertrok van zijn huis in Gush Etzion Gevaot naar zijn andere huis in Jeruzalem, naar de school waar honderden bewoners, ouders en leerlingen met Israëlische vlaggen langs de straat stonden en zongen. Am Yisrael Chai” en het volkslied Hatikvah terwijl ze op de weg naar de militaire begraafplaats Mount Herzl staan.
“We zijn niet gewend om ‘s ochtends naar school te komen en onze directeur bij de deur te ontmoeten”, zegt de 13-jarige Gilad Barchad, die samen met zijn moeder, Shoshi, en zijn oudere zus de laatste rekening kwam betalen. Een soldaat. Respect “De regisseur en ik hadden een hele hechte band. We praatten over bijna alles. Hij luisterde altijd naar ons, steunde ons en had veel plezier.”
Shoshi Barchad zei dat het moeilijk was om haar zoon te vertellen dat zijn schooldirecteur was omgekomen tijdens het conflict in Gaza.
“Yossi was heel bijzonder. “Hij zag dat een leerling in de problemen zat en hulp nodig had.”Wij geloven in de schepper van het universum en alles wat hij doet is ten goede. Ik vertelde mijn zoon dat als we de psalmen lezen, we verbinding maken naar de spiritualiteit van die persoon, accepteer hem en groei met hem mee.”
dr. De zoon van Hershkovitz “had een grote invloed” op de ontwikkeling van het zionisme en de sociale verantwoordelijkheid. Brendon Stewart Friedman merkte op dat hij nu een zoon heeft. dienen in het leger.
“Yossi was iemand die niet in het manager-model paste. Hij begroette de studenten van aangezicht tot aangezicht. Hij zei dat hij niet op de prijzen lette, maar dat hij geïnteresseerd was in ‘afkomst’. ‘De kinderen waren dol op hem. “Als ouders zijn we hem grote dankbaarheid verschuldigd.”
De familie stapte uit hun auto en liep tussen de menigte om hun respect te betuigen aan hun echtgenoten en vaders.
Vice-burgemeester Yossi Havilio, die Hershkovitz “een geweldige baas” noemde, zei dat hij de familie steunt, net als alle soldaten die in Jeruzalem zijn omgekomen en die met Hershkovitz bij de gemeente werkten.
Eén op de vijf mensen gedood door boobytraps
Hershkowitz was een van de vijf reservisten die op 11 november in Gaza werden gedood. boobytrap-tunnel.
De vader van vijf kinderen stond bekend om zijn toewijding aan zijn studenten, passie als onderwijzer en sterke zionistische idealen. Weil merkte op dat het leven in Gevaot, dat mensen met speciale behoeften rechtstreeks in de samenleving brengt, ook een bijzondere keuze was voor het echtpaar.
“Yossi geloofde in het Joodse volk, in de staat Israël. “Er was daar geen verwarring”, zei voormalig Pelech-directeur Shalom Weil, die Hershkovitz inhuurde voor de school toen zijn vriend en collega terugkeerde uit de Verenigde Staten als ambassadeur bij de school. prestigieuze SAR Academy in Riverdale, New York.Torah vier keer per week om zich te concentreren op wat wel en niet belangrijk is in het leven.
Nadat haar familie van haar dood hoorde, benaderde Weil hen en keerde terug naar de school om de sleutel te zoeken die ze nodig had. Toen hij de kast opendeed, vond hij het legeruniform van Hershkowitz netjes opgevouwen en een bijbel erbovenop.
“Je kunt hem niet overrompelen. Hij weet precies waar het Israëlische volk is”, zei Weil, terwijl hij de tegenwoordige tijd gebruikte om zijn vriend te beschrijven. “Hij was erg bezorgd over de politieke en sociale situatie, en we hadden een lange discussie. . “Hij is een persoon met wie ik veel meningsverschillen heb gehad, met wie ik een sterke vriendschap heb en die ik zeer bewonder.”
Op dezelfde manier zei Weil dat Hershkovitz misschien ideologische meningsverschillen had met sommige soldaten in zijn eenheid, maar hij noemde hen nog steeds altijd ‘broeders’.
“Het was iets groots in zijn leven; Er zijn veel details waar we het niet over eens kunnen worden, maar we moeten allemaal samen in het grote geheel staan. Het grote geheel was belangrijk.”
Weil zei dat hij net zo toegewijd is aan zijn vrouw Hadas en hun kinderen als aan zijn studenten.
‘Hij hield echt van zijn vrouw. Ik heb geleerd hoe ik een vader moet zijn, hoe ik een echtgenoot moet zijn’, zei hij.
Hershkovitz werd al snel een onuitwisbaar onderdeel van de Pelech School-familie en verhuisde in minder dan een paar jaar van leraar naar directeur. Weil zei dat hun regels vrij duidelijk zijn en dat niemand zich durft te misdragen tijdens het wandelen in de gangen of op de speelplaats. Toch wisten ze dat als ze hem met een verzoek zouden benaderen, hij onmiddellijk zou smelten en alles zou doen wat hij kon om hen te helpen.
“Hij was een effectieve leider en erg vriendelijk. Hij wist hoe hij met mensen moest praten en het maakte niet uit of hij student, burgemeester of onderwijzer was. “Hij keek je recht in de ogen en sprak duidelijk en emotioneel. Zijn innerlijke geest was zo ontroerend.”
Hij was een zeer creatief persoon en creëerde talloze pedagogische programma’s, waaronder de Me’orav Yerushalmi-prijs, een interdisciplinair, programmatisch educatief programma dat religieuze en seculiere studies combineert, dat sindsdien op talloze scholen is herhaald.
Weil zei dat Hershkovitz ook graag viool speelde op school en vaak meespeelde met “nigunim” op vrijdag en tijdens het studeren van de Thora.
“Hij was een sterke, solide man, maar toen hij viool speelde, kwam zijn hele ziel uit zijn hart”, zei Weil. “Toch was hij een echte krijger en hij viel stierf als krijger.”
