De grote grafkamer van de Eretz Chaim-begraafplaats in Beit Shemesh was vol. Er waren stoelen geplaatst om twintig zitplaatsen te creëren, maar toch stonden mensen aan weerszijden langs de muren en dromden de foyer binnen.
Ze kwamen ter ere Avraham Avi-Hai, Een man die in veel opzichten onder de paraplu van de Joodse wereld en de zionistische onderneming viel.
Toekomstige Theos vertegenwoordigde enkele van de verschillende kenmerken van zijn leven en de vele paden die hij volgde. Sommigen kenden hem zelfs nog van toen hij nog Syd Applebaum heette.
Israël en Het Joodse volk was belangrijk voor hemZelfs toen hij op 23 januari 1931 in Toronto, Canada, werd geboren in een traditioneel Joods gezin van Poolse afkomst.
Hij is een hoofdvorm Vernieuwing van Hashomer Hadati, een religieuze zionistische jeugdbeweging wiens missie het is om religieuze kibboetsen in Israël te vestigen.
Avi-Hai’s carrière
De beweging fuseerde met Bnei Akiva, en toen Avi-Hai in 1952 met zijn eerste vrouw naar Israël kwam, woonden ze eerst in Kfar Darom, waar hij boer en bouwvakker was.
Maar handenarbeid was niet zijn sterkste kant en hij verhuisde naar Jeruzalem, waar hij al snel zijn journalistieke carrière begon en verslag deed van politiek en economie. Zijn eerste baan was journalistiek Jeruzalem PostDaar werd hij aangenomen door Gershon Agron, de oprichter en redacteur van de krant en later burgemeester van Jeruzalem.
Zijn volgende carrière was bij Israel Bonds, waar Avi-Hai directeur en hoofd public relations was op het Israëlische kantoor.
Onder de indruk van de vaardigheden van Avi-Hai rekruteerde Teddy Kollek Avi Hai voor overheidsdienst, waarbij hij nauw samenwerkte met David Ben-Gurion, de eerste minister van Israël, voordat hij de legendarische burgemeester van Jeruzalem werd. Hij werd aangesteld als hoofd van de afdeling Buitenlandse Zaken van het premierministerie.
In de daaropvolgende jaren sloot hij zich aan bij Yaakov Herzog, de oom van de huidige president van Israël, en werd hij PR-secretaris van voormalig premier Levi Eshkol.
Een deel van hun taak was het overtuigen van elke denominatie in het jodendom om hun hoofdkwartier in Jeruzalem te vestigen, zodat de stad niet alleen de hoofdstad van Israël zou worden, maar ook de hoofdstad van het Joodse volk, ongeacht hun nationaliteit.
Hij hielp de Conservatieve Beweging bij de oprichting van wat nu het Schechter Instituut voor Joodse Studies is, en de Hervormingsbeweging richtte het Hebrew Union College op. Beide instellingen zijn gevestigd in Jeruzalem.
Avi-Hai werkte als speechschrijver voor Levi Eshkol toen hij tien jaar geleden minister van Financiën en vervolgens premier werd. Avi-Hai was lid van de delegatie van Eshkol toen hij de eerste Israëlische premier werd die een officieel bezoek bracht aan de Verenigde Staten.
Toen veranderde hij zijn naam van een typische diasporanaam in Israël; Hij koos deze naam omdat het de initialen van zijn ouders waren; Het betekent ook “mijn vader leeft”.
Tijdens zijn ambtstermijn bij Eshkol nam hij twee jaar verlof om zijn academische studie in de Verenigde Staten voort te zetten en studeerde hij politieke wetenschappen aan het Jewish Theological Seminary en Columbia University.
Avi-Hai organiseerde van eind jaren zestig tot begin jaren zeventig de Economische Conferentie van de premier in Jeruzalem, stapte vervolgens over naar de academische wereld en werd de oprichtende decaan van de School voor Overzeese Studenten van de Hebreeuwse Universiteit.
Hij was ook gasthoogleraar geschiedenis aan de Universiteit van Rochester in de Verenigde Staten en doceerde politieke wetenschappen aan de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem en de Bar Ilan Universiteit.
Hij werd het prediken over Jeruzalem niet moe. Tijdens zijn eerste jaren als burgemeester van Kollek was Avi-Hai betrokken bij een nieuws- en nieuwsdienst die geheel aan de stad gewijd was.
In 1976 kocht hij een appartement in Yemin Moshe, de eerste Joodse wijk die zich in de jaren 1890 buiten de oude stadsmuren vestigde; Van 1948 tot 1967 was dit niemandsland. Onder leiding van Teddy Kollek is het nieuw leven ingeblazen en gerenoveerd met behoud van de ouderwetse sfeer. Avi-Hai woonde daar tot het einde van zijn leven.
Van 1976 tot 1988 was hij voorzitter van de Keren Hayesod United Israel Appeal, de fondsenwervende tak van de zionistische beweging. Gedurende deze tijd was hij ook lid van het Joods Agentschap voor Israël en de World Zionist Organization.
Avi-Hai was een welsprekende maar inspirerende spreker met een prettige stem en werkte ook voor Israel Radio en de Canadian Broadcasting Corporation, waar hij verslag deed van het Eichmann-proces.
In zijn laatste jaren keerde Avi-Hai terug naar de journalistiek en schreef voor beide. mailen en vlaggenschippublicatie, Jeruzalem rapport.
Hij is ook de auteur van de boeken die hij samen met de voormalige redacteur van het rapport, Ilan Evyatar, schreef, en meest recentelijk van zijn autobiografie.
Helaas heeft Avi-Hai de publicatie ervan niet meer meegemaakt. Hij overleed afgelopen zondag 2 december op 92-jarige leeftijd. Oorspronkelijke titel van het boek: Het gebeurde gewoon.
Wie was Avi-Hai buiten het werk?
Avi-Hai was een charismatische persoonlijkheid met een onverzadigbare nieuwsgierigheid en was ook een fervent reiziger die soms familieleden meenam naar het buitenland.
Hij had ook een groot gevoel voor humor en was voortdurend geïnteresseerd in zijn drie dochters, kleindochter en kleinzoon, en behandelde zijn twee stiefzonen alsof het zijn eigen kinderen waren.
Hij was trots op zijn familie van ruim zestig mensen, verspreid over vier generaties.
Avi-Hai woont samen met zijn vrouw Henrietta, dochters Shosh, Tova en Drorli, stiefzonen David en Daniel Bassan, kleinkinderen en achterkleinkinderen.
