Journalist İlhama Kasımlı voerde het interview met professor Cankon Germiyanoğlu, die nog steeds werkt op de afdeling Urologie van het Oncologieziekenhuis van Ankara.
– Wanneer begon je verhaal over het worden van Elçibey’s dokter?
– Ons eerste contact met Elçibey was in het ziekenhuis waar ik werkte in Ankara.
Voor het eerst gezien eind februari of begin maart (2000) Toen hij naar Turkije kwam, zag ik hem naar ons ziekenhuis komen. Osman Durmuş, destijds minister van Volksgezondheid, zei dat een Turkse oude man enkele ziekten had, dat hij met het vliegtuig naar Turkije zou komen en in ons ziekenhuis zou worden onderzocht, misschien moest hij geopereerd worden, misschien moest hij behandeld worden. Dus wachtten we in het ziekenhuis. Beste Minister Na het werk in de avond is de nacht aangebroken. We hebben de nodige analyse voor hem gemaakt. Zo hebben we hem voor het eerst ontmoet.
– Hoe was zijn toestand toen hij voor het eerst in het ziekenhuis kwam?
– We wisten niets van zijn toestand toen hij voor het eerst kwam. Na tests en tests kwamen we er echter achter dat hij prostaatkanker had. We voerden tests uit op het stadium van de ziekte en hoe ver deze zich door het lichaam had verspreid.
– In welk stadium was de ziekte?
– Ik kan dit zeggen – het is laat, de tumor was uitgezaaid naar delen van zijn lichaam. Het was een zeer vergevorderde tumor. Hij was in een stadium zonder kans op een operatie en moest met medicijnen worden behandeld.
– Ik maakte me zorgen over de gezondheid van Elçibey tijdens zijn verblijf in Turkije. Hij lag in het ziekenhuis van Ankara, in onze kliniek. We pasten verschillende behandelmethoden op hem toe. Toen was het nog iets beter.
– naar Azerbeidzjan Na zijn vertrek maakte hij een reis naar Amerika.
Hij belde me begin juli aan de telefoon. Hij zei dat zijn toestand niet goed was.
Daarom rapporteer ik de situatie aan minister Osman Durmuş. nieuws gegeven. hij en ik naar Azerbeidzjan verzending, Ankara-Istanbul-Baku Ik ben met het vliegtuig gegaan. Ik kwam vroeg in de ochtend aan in Bakoe. verwelkomde me Baku Ze namen hem mee naar een landhuis waar hij verbleef. Daar onderzocht ik Elçibey opnieuw en evalueerde zijn toestand.
– Hoe was de situatie?
– Dat is slecht. Zijn toestand was zorgwekkend. Ik heb zelfs tegen mezelf gezegd dat het belangrijk is om in Turkije behandeld te worden. Op dat moment wilde hij Azerbeidzjan niet verlaten. Ik had een beetje een duw om behandeld te worden in Bakoe [mümkün] Nee, ik zei dat hij naar Turkije moest. In die tijd waren er niet elke dag vliegtuigen. 7 juli, 20avond om 00 Baku– Ik heb Elçibey naar Ankara gebracht met de expeditie Istanbul-Ankara.
Die dag Elcibey hij gaf me een Baku-schilderij en gaf een bloem aan mijn vrouw. Zelfs nu, op deze geschenken die ik in mijn huis bewaar, “07.07.2000″ is geschreven. Daarom herinner ik me de datum heel duidelijk.
Elcibey Ik was bij hem toen hij zijn laatste stappen zette in Bakoe.
Ebulfez De bloem die Elçibey’s arts, Cankon Germiyanoğlu, als cadeau naar zijn vrouw stuurde.
– Het weer Hoe was de vertrekceremonie in de haven?
– Ik wil sommige dingen niet zeggen, maar het weer In de haven werd hij niet goed behandeld. Er werd niets tegen mij gedaan, maar toen ik door de paspoortcontrole van Elçibey ging. 10– Ze lieten me 15 minuten wachten. Hierdoor heeft deze man Azerbeidzjan Hij was president geworden en hij moest slagen zonder een minuut te wachten.
– Heeft hij je over zijn dromen verteld? Wachtte hij op zijn dood?
– Ik denk niet dat hij zijn dood verwachtte. Hij was een man van geloof.
Ik vroeg hem ooit waarom hij een baard had. Hij zei dat als Tabriz onafhankelijk wordt, ik mijn baard zal afknippen. naar het zuiden voor zover ik weet Azerbeidzjan Hij was een man die droomde en hoopte op onafhankelijkheid.
– Wist hij dat zijn ziekte snel vorderde? Is u verteld dat zijn toestand ernstig is?
– We hebben hem al verteld over wat gezondheidsproblemen. We spraken over het niveau van de tumor. Hij wist dat zijn ziekte in een vergevorderd stadium was.
– De snelle ontwikkeling van Elçibey’s ziekte creëerde de mogelijkheid van een samenzwering tegen hem…
– Zijn ziekte vorderde niet erg snel, hij was te laat voor de behandeling. Toen hij naar Turkije kwam, had hij vergevorderde en vertraagde prostaatkanker. Het is niet mogelijk om zijn toestand te kennen voordat hij naar Turkije kwam – we weten niet wat er is gedaan, of hij werd behandeld of niet. Hij werd echter op geen enkele manier behandeld. Omdat we de eerste diagnose hebben gesteld.
– Wanneer denk je dat Elçibey’s ziekte begon?
– Het is in ieder geval lang geleden, misschien jaren geleden.
