Bijeenkomst staatshoofden Moskou: “Ze namen gemeenschappelijk standpunt in tegenover Poetin” – Nieuws | Laatste nieuws | Laatste nieuws

Zardusht Alizade zegt dat Pashinyan Zangezur de weg naar Rusland niet wil geven

Op 25 mei vond in Moskou een tripartiete bijeenkomst plaats van de leiders van Rusland, Azerbeidzjan en Armenië.

Tijdens de vergadering is besloten dat de vice-premiers van de drie landen elkaar volgende week ontmoeten.

Dat zei de Russische president Vladimir Poetin gisteren tijdens zijn ontmoeting met Ilham Aliyev en Nikol Pashinyan.

Hij benadrukte dat de vice-premiers de problemen zullen oplossen die nog niet zijn opgelost.

“Het lijkt mij dat dit een goede deal is en hoop geeft om problemen op te lossen die tot nu toe niet zijn opgelost.”

Poetin merkte ook op dat hoewel er in het algemeen genoeg moeilijkheden en problemen zijn, de situatie zich ontwikkelt in de richting van regulering:

“Een van deze richtingen is de studie van transportcommunicatie. Nou, nu hebben we daar wat meer over gesproken in het persoonlijke trio en er zijn nog steeds een aantal onopgeloste problemen. We hebben dit besproken met onze collega’s in Azerbeidzjan en Armenië.”

Wat gaan de vicepremiers bespreken?

“Deze kwesties zijn van puur technische aard en we hebben de kwestie tot in detail besproken. De kwestie zit in de terminologie. Natuurlijk gaat er achter deze termen een juiste perceptie van feiten en gebeurtenissen schuil. Ze komen na ondertekening van de relevante documenten. Maar allemaal drie van ons – namelijk de premier van Armenië en de president van Azerbeidzjan – kunnen ze overwinnen. We denken dat er obstakels zijn. Eigenlijk zijn dit puur technische problemen.” zei Poetin compleet.

De Russische vicepremier Alexey Overchuk zei dat ze zullen praten over de bijeenkomst, die een week later wordt verwacht, met name over het overgangsbevel en welke procedures er zullen plaatsvinden.

Hij zei dat de bijeenkomst in Moskou zal worden gehouden. voornoemd.

De Russische onderminister van Buitenlandse Zaken Mikhail Galuzin zei dat het vredesakkoord tussen Bakoe en Yerevan gebaseerd moet zijn op langdurige en stabiele beslissingen:

“De partijen moeten zelf beslissen wat tegemoet komt aan hun fundamentele belangen en hoe duurzame en betrouwbare vrede voor hun volk kan worden bereikt.

De basis van de verzoening tussen Azerbeidzjan en Armenië zijn volgens de diplomaat de afspraken die via bemiddeling van Moskou zijn bereikt, met name de tripartiete verklaringen:

“De missie van Moskou is om ‘contactpunten te vinden’ en compromissen te sluiten die de partijen tevreden stellen” ziet”.

Politicoloog Zaradusht Alizadeh evalueerde de bijeenkomst in Moskou voor Meydan TV en zei dat de invloed van Poetin is verzwakt:

“Vladimir Poetin is het eens met het onmiskenbare feit dat Azerbeidzjan en Armenië zich aan het verzoenen zijn. De president van Rusland begrijpt dat het niet mogelijk zal zijn om Baku en Yerevan te beïnvloeden door het conflict voort te zetten. Ten tweede nam het Westen het initiatief.”

“Rusland heeft te horen gekregen dat dit genoeg is om ons tegen elkaar te laten vechten.”

Iets positiefs is volgens hem de convergentie van de standpunten van Azerbeidzjan en Armenië:

“In feite toonden Pashinyan en Aliyev slechts één positie vóór Poetin, als we geen rekening houden met het zinloze en goedkope winkelen. Dit komt tot uiting in de erkenning en afbakening van elkaars land, het openen van de wegen en het starten van onderhandelingen met de Karabach Armeniërs.

“De basis van de beweging werd gelegd in Washington, ontwikkeld in Brussel, en gisteren kreeg Rusland te horen dat het genoeg was om ons tegen elkaar op te zetten. Ik denk dat de partijen het staakt-het-vuren na de bijeenkomst in Moskou niet zullen verbreken. De wapenstilstand zou kunnen worden verbroken door spionnen in de strijdkrachten van beide landen. Ze moeten ook worden gearresteerd omdat er geen reden is om de wapenstilstand te verbreken.” Alizade voegde het toe.

Momenteel probeert Rusland volgens Alizadeh vast te houden aan iets dat met Armenië te maken heeft:

“Moskou wil dat het beheer van de Zangezur-corridor wordt overgedragen aan Rusland. Pashinyan is het daar niet mee eens en zegt dat de wegen de soevereiniteit van die staat moeten zijn. Het is niet belangrijk om het een corridor of een weg te noemen, het is beter voor ons dat de Zangezur-weg onder de jurisdictie van Armenië valt, omdat het gemakkelijker is om een ​​taal te vinden in het kleine Armenië dan in het grote Rusland.

Hij is van mening dat de standpunten van Baku en Yerevan heel dicht bij elkaar liggen, hoewel er een verandering was in de vergadering van gisteren:

“Momenteel erkennen beide uitnodigingen elkaars territoriale integriteit. Nikol Pashinyan zei ook dat andere zaken daarna gemakkelijker en sneller werden. Ik denk dat het inperkingsproces ook zal worden versneld. Nu zijn de onderhandelingen met Armeniërs uit Nagorno-Karabach afhankelijk van Azerbeidzjan. Als Baku zijn rechten binnen het kader van de grondwet erkent, is dat goed voor het imago van het land. De corrupte en ultrarijke heersende klasse moet begrijpen dat er andere mensen in het gebied wonen.”

“De democratisering van Azerbeidzjan is momenteel een kwestie van nationale veiligheid. Hoe democratischer het land, hoe meer staatsveiligheid gewaarborgd is. Zolang de politie de burgers slaat, als de verkiezingen worden vervalst, als de familie Aliyev de economie monopoliseert, zal dat een groot verlies zijn voor Azerbeidzjan. De wereld is niet blind, ze zien alles”, – Alizadeh zei het.

De politicoloog gelooft niet dat de campagne van de voormalige Armeense presidenten Kocharyan en Sarkisyan tegen Pashinyan serieuze resultaten zal opleveren:

“Het potentieel van deze mensen om legaal te vechten is zwak. Omdat de mensen niet willen vechten en sterven. Bovendien staat de Karabach-kwestie vanwege het belang ervan op de 3e of 4e plaats op de agenda van Armenië. De oppositie heeft alleen het potentieel dat een terroristische daad en een militaire staatsgreep Armenië een fatale slag toebrengen. Omdat Rusland openlijk terrorisme en een militaire staatsgreep zal steunen, maar het Westen zal zich ertegen verzetten. Hiermee zal Armenië verliezen wat het heeft. De verstandigen zouden het niet doen.”

Ontmoeting Brussel en Washington

Op 14 mei kwamen de leiders van Azerbeidzjan en Armenië in Brussel bijeen onder bemiddeling van de voorzitter van de Europese Raad Charles Michel.

Charles Michel Brussels legde na de vergadering een verklaring af en sprak zijn tevredenheid uit over de onderhandelingen.

In de verklaring stond dat de leiders de voorbereidingen bespraken voor het tot stand brengen van vrede in de zuidelijke Kaukasus.

“Na de recente positieve onderhandelingen over het vredesakkoord in de VS moeten de inspanningen worden voortgezet om beslissende stappen te zetten in de richting van de ondertekening van een alomvattend vredesakkoord tussen Armenië en Azerbeidzjan. zei Charles Michel.

Op 1-4 mei kwamen de ministers van Buitenlandse Zaken van Azerbeidzjan en Armenië bijeen in Washington.

Tijdens een persconferentie op 4 mei verklaarde de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Anthony Blinken dat Azerbeidzjan en Armenië aanzienlijke vooruitgang hebben geboekt in de richting van een permanent vredesakkoord.

Een korte geschiedenis van het conflict

De eerste fase van het Karabach-conflict tussen Azerbeidzjan en Armenië begon in 1988.

Tijdens de Eerste Karabach-oorlog, die begon met de territoriale claim van Armenië op Azerbeidzjan en eindigde met de in 1994 ondertekende staakt-het-vuren-overeenkomst, werden de Nagorno-Karabach-regio van Azerbeidzjan en de 7 districten bezet.

Als resultaat van de Tweede Karabach-oorlog, die in september 2020 44 dagen duurde tussen de strijdkrachten van Azerbeidzjan en Armenië, herwon Azerbeidzjan de controle over een deel van Karabach en 7 omliggende districten.

Russische vredeshandhavers werden ingezet bij de Lachin Corridor en de contactlijn in Karabach, nadat de conflicten waren gestopt met de drievoudige gezamenlijke verklaring ondertekend door de leiders van Azerbeidzjan, Armenië en Rusland.

In dit stadium wordt het staakt-het-vuren in de regio regelmatig geschonden en zijn er zelfs dagen van schermutselingen.

Als gevolg hiervan verliezen beide partijen en geven ze elkaar de schuld.