Druzenstudenten slagen in Israël, zo blijkt uit het jaarlijkse Taub-rapport
Naar verluidt is er in 2023 zowel slecht als goed nieuws uit het Israëlische onderwijssysteem. Taub Centrum voor Sociaal Beleidsonderzoek in Jeruzalem.
In het 38 pagina’s tellende rapport in het Engels heeft Nachum Blass, senior onderzoeker en hoofd van het Education Policy Program van het Taub Center, enkele gevoelige kwesties in het onderwijssysteem onder de loep genomen en onder andere veranderingen in het systeem opgemerkt. geslaagd. qua budget en klasgrootte.
Hoewel het licht werpt op de successen van het onderwijssysteem van het afgelopen jaar, inclusief de successen van de Druzen in de onderwijssector, behoort ook de situatie in het particuliere onderwijs tot de mislukkingen.
Blass schreef dat hoewel het onderwijsbudget van de staat is gestegen, dit niet altijd voor de juiste doeleinden is geweest, en de assistent-hoofdinspecteur voegde eraan toe: Ministerie van OnderwijsHoofd van het Chief Scientific Office, directeur van het Instituut voor Onderwijsontwikkeling en Welzijn.
Hoeveel bedraagt het onderwijsbudget voor 2024?
De onderwijsbegroting voor 2024 is 21% meer dan de begroting voor 2022. Deze verhoging omvat drie hoofdcomponenten: een reservebudget gericht op het gelijktrekken van de begroting van het erkende niet-formele onderwijssysteem, dat voornamelijk uit ultraorthodoxe (haredi) scholen bestaat, met de begroting van het staatsonderwijssysteem; Het Haredi-onderwijssysteem zal in 2024 bijna tweeënhalf keer zoveel geld ontvangen als in 2022; het budget voor speciaal onderwijs steeg met 29%, voornamelijk als gevolg van de toename van het aantal studenten met duur te behandelen ziekten; en de budgetten voor basisscholen en middelbare scholen stegen met 35%, grotendeels als gevolg van een loonovereenkomst met de Lerarenbond.
Het grootste deel van de stijging van het onderwijsbudget is bestemd voor particulier onderwijs, van 10,9 miljard NIS naar 16 miljard NIS in 2017. Een stijging van 46% in 2022.
Dit is vergelijkbaar met de begroting van het reguliere onderwijssysteem, die in dezelfde periode met 23% is gestegen. Relatief gezien is het specifieke gewicht van het buitengewoon onderwijs in de algemene onderwijsbegroting gestegen van 18,7% naar 21,4%. Ook het aantal leerlingen in het speciaal onderwijs groeide sneller dan het aantal leerlingen in het reguliere onderwijs.
Ondanks de aanzienlijke verhoging van het budget beweren veel ouders dat er geen verbetering is opgetreden in de dienstverlening aan hun kinderen.
Aan de andere kant zet de snelle groei van het speciale onderwijssysteem druk op de begroting van het ministerie, en er bestaat bezorgdheid dat hierdoor de middelen die aan het reguliere onderwijssysteem worden toegewezen, zullen afnemen.
Prestaties van Druzen
De Druzensector heeft het grootste succes in het onderwijssysteem laten zien, vooral op het gebied van toelatingsexamens. Het percentage Druzen-studenten dat het examen heeft afgelegd en recht had op een certificaat, is vrij hoog. Het kwalificatiepercentage bereikte 92,3% in het academiejaar 2020/21.
Deze toename in slechts vijf jaar heeft ervoor gezorgd dat Druzen-studenten een ruime voorsprong hebben op studenten in het Hebreeuwse openbare onderwijssysteem en andere Arabischsprekende sectoren. Bovendien is de Druzensector toonaangevend wat betreft het aandeel studenten dat in aanmerking komt voor de middelbare school (vijf eenheden) in wiskunde.
Blass zei dat het succes van de sector onder meer kan worden toegeschreven aan de grote budgetten voor basis- en middelbare scholen en de kwaliteit van de leraren, van wie bijna de helft een masterdiploma heeft.
Blass schrijft dat er sprake is van een lichte maar consistente afname van de klassengrootte op Israëlische basisscholen, maar dat het tegenovergestelde waar is op middelbare scholen, en dat de situatie de afgelopen tien jaar is verslechterd. In 2023 zat een derde van de leerlingen nog in klassen met meer dan 32 leerlingen, net als in 2013.
Blass is van mening dat “het gebrek aan verbetering van de klassengrootte op middelbare scholen vooral problematisch is omdat de leerlingen jonge mensen zijn, een bijzonder kwetsbare leeftijdsgroep die onder andere wordt gekenmerkt door aandachtstekorten.”
De grootste kritiek op de examenhervorming, die tot doel had vakken in de vrije kunsten en sociale wetenschappen facultatief te maken, was dat deze de waarde van het leren van deze vakken zou verminderen en misschien zelfs verergeren. ze uit het curriculum te verwijderen.
Uit onderzoek blijkt dat, in tegenstelling tot de meerderheid van de examenkandidaten wiskunde en Engels, maar heel weinig studenten ervoor kiezen deze vakken op een hoger niveau te volgen.
Zelfs in bijbelstudies, het enige vak waarbij het aantal studenten dat het examen aflegde de afgelopen tien jaar is toegenomen, slaagden in 2020 slechts 8.000 studenten voor het examen op het hoogste niveau, vergeleken met ongeveer 16.000 studenten die vijf onderdelen volgden. Ongeveer 50.000 mensen volgen vijf eenheden wiskunde en Engels.
Wat het staatsburgerschap betreft, is de situatie zorgwekkender omdat het percentage studenten dat dat jaar slaagde voor het examen van vijf eenheden slechts 0,3% bedroeg. Volgens Blass “is het verband tussen de sombere stand van zaken in de vrije kunsten en sociale wetenschappen, vooral op het gebied van burgerschap, en het gebrek aan een gemeenschappelijk begrip onder veel van de jongere generaties over democratie en de identificatie van Israël als Joods en Joods is duidelijk. democratische staat”.
Taub onderzoekt elk jaar de belangrijkste ontwikkelingen in het Israëlische onderwijssysteem, waarbij de nadruk ligt op budgettaire, demografische en pedagogische kwesties. Deze keer behandelt het rapport deze kwesties echter breder, waarbij de nadruk ligt op twee gebieden die het succes van het onderwijssysteem weerspiegelen: veranderingen in de klassengrootte en succes in de Druzensector en particulier onderwijs. mislukking – ondanks goede bedoelingen.
“Onderwijzers hebben de neiging het belang van de begroting van het onderwijssysteem te onderschatten en stellen dat het niet zozeer om de omvang van het budget gaat, maar om de manier waarop het wordt gebruikt. Hoewel dit waar kan zijn, moet worden erkend dat er zonder voldoende budget geen kans is op succes. met een optimaal functionerend onderwijssysteem.” vervolgde Blas.
“Het is daarom belangrijk om te onderzoeken of het budget het afgelopen jaar daadwerkelijk is gestegen, zowel ten opzichte van het jaar ervoor als qua aantal studenten in het systeem, en hoe dit is verdeeld over de verschillende onderdelen van het systeem.”
Blas merkte op dat de begrotingsverschillen tussen sectoren en scholen op verschillende sociaal-economische niveaus kleiner worden. Het toonde ook aan dat ten minste een deel van de begrotingsongelijkheden te wijten was aan expliciete begrotingsformules en niet aan geheime discriminatie.
Tussen 2019 en 2022 is het aantal leerlingen op scholen en kleuterscholen met ongeveer 6% gestegen, van 2.318.000 naar 2.457.000, en is het oorspronkelijke budget met 12% gestegen. Het budget dat per student wordt toegewezen, is dus aanzienlijk toegenomen. Het ‘reservebudget’, dat coalitiefondsen voor charedi-scholen omvat, is tussen 2022 en 2023 verdubbeld en zal tussen 2023 en 2024 weer stijgen.
