De Turkse ambassade heeft de oppositie niet uitgenodigd voor de 100ste verjaardag van de Republiek – Nieuws | Laatste nieuws | Laatste nieuws

Cemil Hasanlı: “De Turkse ambassade fungeert als een afdeling van de presidentiële administratie”

De Turkse ambassade in Azerbeidzjan heeft de leiders van de Musavat-partij en de Nationale Raad, evenals onafhankelijke, pro-oppositiepolitieke commentatoren, niet uitgenodigd voor het evenement dat werd georganiseerd ter gelegenheid van de 100ste verjaardag van de Republiek.

Het evenement vond plaats op 29 oktober in het Heydar Aliyev Center.

“Ze hebben mij al twee jaar niet uitgenodigd…”

Musavat-partijvoorzitter Arif Hacılı vertelde Meydan TV dat ze geen uitnodiging van de Turkse ambassade hadden ontvangen.

Volgens hem heeft de ambassade hen voor het tweede jaar niet uitgenodigd voor haar evenementen.

President van de Nationale Raad, Cemil Hasanlı, zei ook dat ze de afgelopen twee jaar geen uitnodigingen voor ambassade-evenementen hebben ontvangen.

‘Ze werken alleen samen met de autoriteiten’

Cemil Hasanlı zegt dat deze situatie verband houdt met de naleving door de Turkse ambassade van de managementregels van de Azerbeidzjaanse autoriteiten. Hij sluit echter niet uit dat de instructie om vertegenwoordigers van oppositiepartijen en -organisaties niet uit te nodigen voor ambassade-evenementen ook uit Ankara kan komen:

“In de regel oefenen de Azerbeidzjaanse autoriteiten in deze richting druk uit op buitenlandse ambassades in Bakoe. Hoe dan ook reserveren de diplomatieke organisaties van de westerse landen in Azerbeidzjan in het protocol een plaats voor de oppositie. Helaas fungeert de Turkse ambassade in Azerbeidzjan de afgelopen jaren niet alleen als afdeling, maar zelfs als onderdeel van de Azerbeidzjaanse presidentiële regering, en kan zij niet buiten de door de autoriteiten getrokken cirkel treden. “Ze werken alleen samen met de autoriteiten.”

“Hebt u de Turkse ambassadeur of het ambassadepersoneel de afgelopen jaren onder het publiek gezien bij massa-evenementen? Toen er in februari een grote tragedie plaatsvond in Turkije, sloten ze zelfs de deuren van de ambassade voor gewone mensen die hun medeleven kwamen betuigen. Sinds de opening van het herdenkingscomplex aan de Martelarenstraat op 15 september bezoeken wij ieder jaar dat heilige monument in . Bij eerdere bezoeken waren de ambassadeur en het ambassadepersoneel er ook bij. Dit hebben wij de afgelopen jaren echter niet meer gezien Dit jaar hielden we daar op 15 september een drukbezochte pelgrimsceremonie. De autoriteiten namen hun toevlucht tot een dergelijke beschamende provocatie voor het Turkse militaire monument. Als gevolg daarvan was het “respectloos tegenover Turkije en de ziel van de Turkse soldaat die daar sliep”. Azerbeidzjan.”– Cemil Hasanlı heeft opgenomen.

De oppositie noemt de druk van de autoriteiten als reden…

De situatie was jaren geleden anders, zegt de voorzitter van de Nationale Raad:

“We hebben deelgenomen aan alle evenementen in Turkije sinds de jaren 90 van de vorige eeuw. Turkse staatsfunctionarissen die Baku bezochten, hadden een ontmoeting met oppositieleiders. Ze werden geaccepteerd in Turkije. In de loop van de tijd hebben de Turkse presidenten Mesud Yılmaz, Süleyman Demirel, Alp Arslan Türkeş “ had veel ontmoetingen met Necmeddin Erbakan, Erdal İnönü, Murad Garayalçın, Abdulla Gül, Recep Tayyip Erdoğan, Bahçeçali en individuele ministers, voorzitters van de Turkse Grote Nationale Vergadering en parlementsleden..

“Uiteraard is het ter beoordeling van de Turkse ambassade of ze wel of niet voor een evenement worden uitgenodigd. In Azerbeidzjan hebben de oppositie en het Azerbeidzjaanse volk echter jarenlang de gedachte en gedachte van het Turks-zijn behouden, en Azerbeidzjaanse intellectuelen leefden het idee van het Turks-zijn. Hasanli voegde eraan toe.

In oktober 2009, nadat Ilham Aliyev de Turkse vlaggen van het Turkse militaire monument in Shahidler Hiyaban had verwijderd, hebben de partijen van de Azerbeidzjaanse oppositie, het Azerbeidzjaanse Volksfront en Musavat er alles aan gedaan om de vlag terug op zijn plaats te brengen:

“Tegelijkertijd hebben wij hen tegengehouden toen zij in het Azerbeidzjaanse parlement een campagne tegen Turkije begonnen in het Azerbeidzjaanse parlement op instructie van de regering en probeerden de toespraak van premier Recep Tayyip Erdoğan in de Nationale Vergadering te verstoren. Turkse ambassadeurs en ambassadefunctionarissen uit die tijd wisten dit maar al te goed. Hoe kun je tenslotte Ali Kerimli, leider van het Volksfront, die Turkije zelfs in de meest kritieke tijden steunde, Arif Hacılı, het hoofd van Musavat, en İsa Gambari, die lange tijd het hoofd van Musavat was, niet uitnodigen? Wanneer zult u Gültekin Hacıbeyli, die zijn carrière heeft opgeofferd uit liefde voor Turkije en de Turkse identiteit, afleveren op de Dag van de Republiek? Dit gaat allemaal over de overdracht van de ambassade aan de controle van het corrupte, autoritaire regime van Azerbeidzjan.

Cemil Hasanlı, die alleen het beleid van de Azerbeidzjaanse autoriteiten als reden voor deze houding van de ambassade ziet, zegt dat hij geen andere verklaring kan geven:

“Wat mij betreft, ik ben een van de twee actieve leden van de Turkse Historische Vereniging in Azerbeidzjan. Destijds ontving ik de onderscheiding ‘Dienst aan het Turkszijn’, uitgereikt door de Turkse ambassade. Mijn werken over de meest gevoelige periodes van de Turkse geschiedenis werden gepubliceerd in Istanbul, Ankara, Moskou, Harvard, Londen, New York, Utah University Press en andere gerenommeerde buitenlandse uitgeverijen. Leerboeken geschreven door ons team van schrijvers worden gebruikt in het onderwijsproces aan Turkse universiteiten, en veel van onze werken worden aanbevolen als leesmateriaal tijdens het onderwijsproces. Op de honderdste verjaardag van de denkbeeldige Armeense genocide hebben we samen met onze vrienden in Moskou veel werken waarin deze genocide werd ontkend, in het Russisch vertaald en gepubliceerd in Ruslands meest prestigieuze uitgeverij, “РОССПЕН”. Bijvoorbeeld het werk van Günter Levi “The Armenian Question in the Ottoman Empire: Fiction and Facts” (Günter Levy “De Armeense kwestie in het Ottomaanse rijk: mythen en realiteiten”. Moskou: ROSSPEN, 2016).

“Door de boeken van Ed Erickson en Justin McCarthy in het Russisch te publiceren, konden we ons best doen om de feiten te onthullen, zelfs in sommige gevallen. Aan de vooravond van de honderdste verjaardag van de vermeende Armeense genocide hadden we een ontmoeting met de leider van het land, Abdulla Gül, en bespraken we verschillende aspecten van de preventiestrategie. “We stuurden, op eigen kosten, meer dan 850 pagina’s met waardevolle documenten uit de Militaire Geschiedenis van Rusland en andere archieven over de gebeurtenissen van 1915-1916 via de ambassade in Bakoe naar het Turkse Ministerie van Buitenlandse Zaken ter voorbereiding op de komende aanvallen. van de Armeniërs” – hij merkte.

Hasanlı beschouwt de situatie van de Turkse ambassade als een schandelijke gebeurtenis: “Vanaf nu worden degenen die zich tegen Turkije uitspreken, die af en toe deelnemen aan campagnes tegen Turkije, en degenen die het Turks-zijn ontkennen, uitgenodigd op de door de ambassade georganiseerde Dag van de Republiek, maar niet Cemil Hasanli. Het is werkelijk een schande dat de Turken ambassade in Azerbeidzjan is een verlengstuk geworden van de Azerbeidzjaanse regering. Denk even na: Iraanse ambassade Wat is het verschil tussen de Turkse ambassade en de Turkse ambassade, die de Azerbeidzjaanse oppositie al jaren niet meer bij haar evenementen heeft uitgenodigd? mijn houding ten opzichte van de Turkse staat en het Turkse volk is niet veranderd.

““Ze vermoorden Turkse vijanden, ze nodigen mij niet uit.”

Coördinator Internationale Betrekkingen van de Nationale Raad, Gültekin Hacıbeyli, zei dat hij niet was uitgenodigd voor het evenement van de Republiek.

Hij zei dat hij alleen in 2010-2012 was uitgenodigd voor officiële evenementen van de Turkse ambassade.

“Ze belden één keer in 2010. Ik had destijds een heel goede relatie met de ambassadeur. Hij belde me en vroeg wat er aan de hand was. Hij zei dat de parlementsleden één voor één belden en zeiden: ‘Wil mevrouw Gültekin komen?’ Heb je mij uitgenodigd?’ zij vragen. Vervolgens vertelden verschillende parlementsleden de ambassadeur dat het het directe bevel van Ramiz Mehdiyev was om de persoon te straffen die Gültekin Hacıbeyli begroette. Ze waarschuwden ook de Turkse ambassade om uit mijn buurt te blijven. Daarna, als ik me niet vergis, belden ze me in 2012 opnieuw, maar de ‘gele pers’ van de regering verzon en schreef zoveel walgelijke dingen over mijn deelname aan dat evenement. Later nodigden ze me uit angst niet meer uit. Met andere woorden, ik weet dat de presidentiële regering instructies heeft gegeven aan de Turkse ambassade over mij, en dat Ramiz Mehdiyev deze instructies heeft gegeven via een parlementslid dat het hoofd is van de YAP-organisatie.

“De waarheid is dat ze degenen vermoorden die Turkije haten, vijanden van Turkije, en ze nodigen mij niet uit. Mogen zij goed leven. Turkiye is mijn tweede thuis. “Ik ben niet jaloers op mijn vaderland vanwege hen.” benadrukte Hacıbeyli.

‘De ambassade houdt rekening met het officiële standpunt van Baku over deze kwestie’

Politiek commentator Şahin Caferli benaderde de kwestie in de context van het binnenlandse en buitenlandse beleid van de huidige regering in Turkije.

Hij zei dat de huidige Turkse regering de afgelopen twintig jaar staatsinstellingen heeft overgenomen.

“Voorheen was er in Turkije een scheiding tussen staat en bestuur; Het staatsapparaat en de regeringen veranderden door de verkiezingen. Tijdens het lange bewind van president Erdogan begonnen de verschillen tussen de staat en de regering echter geleidelijk af te nemen, en als gevolg daarvan werden deze concepten waanzinnig. Net als in Azerbeidzjan kunnen we in Turkije niet praten over het onderscheid tussen staat en regering. Het is waar dat dit niet naar Azerbeidzjaanse maatstaven is, maar de staat is zeer partijdig geworden. De regerende Partij voor Rechtvaardigheid en Ontwikkeling domineerde het staatsapparaat. Hij regeert ook de rechterlijke macht.”

Volgens Şahin Caferli werden, toen er een meningsverschil was tussen de staat en de regering, alleen diplomaten op ambassadeposities benoemd:

“Een niet-diplomaat of gepensioneerde kon niet tot ambassadeur worden benoemd. De huidige ambassadeur van Turkije is geen diplomaat, maar een voormalig parlementslid van de Partij voor Rechtvaardigheid en Ontwikkeling. Als we bovendien naar de vertegenwoordigers van Turkije in internationale organisaties kijken, verlieten degenen die destijds aan de macht waren hun posities en werden ze tot ambassadeurs benoemd. Vanuit dit perspectief functioneert de Turkse ambassade in Azerbeidzjan in essentie als vertegenwoordiging van de Partij voor Rechtvaardigheid en Ontwikkeling.

Hij is van mening dat de huidige ambassadeur zich laat leiden door partijbelangen en de betrekkingen van de huidige Erdogan-regering met Azerbeidzjan:

“Dit beleid is gebaseerd op het feit dat Turkse functionarissen alleen met Azerbeidzjaanse functionarissen communiceren. Turkse premiers die Azerbeidzjan de afgelopen jaren bezochten, ontmoetten echter ook de oppositie of het onafhankelijke maatschappelijk middenveld onderhield goede relaties met de ambassade. Deze zijn de afgelopen jaren verdwenen, omdat de Turkse ambassade alleen nog maar communiceerde met de regering en regeringsgezinde NGO’s. Misschien heeft hij connecties met enkele pro-oppositiemensen, dat weten we niet. Op dit moment lijken ze tevreden over de betrekkingen met de autoriteiten en hun binnenste kring. Met andere woorden: de ambassade houdt rekening met de houding van de Baku-functionaris op dit gebied, voert beleid uit en neemt dienovereenkomstig beslissingen.’

De politiek commentator benadrukte dat hij voorheen zeer goede relaties had met de Turkse ambassade.

Hij zei dat hij regelmatig werd uitgenodigd voor evenementen en ontmoetingen met diplomaten.

“Het was de periode waarin er sprake was van scheiding tussen staat en regering. Maar zo’n uitnodiging heb ik al lang niet meer gehad.”

Meydan TV probeerde de afgelopen twee dagen contact op te nemen met de ambassade om te onderzoeken waarom dissidenten en onafhankelijke politieke commentatoren niet waren uitgenodigd voor het evenement, maar het mocht niet baten.

Er kwam geen reactie op het verzoek dat naar de e-mail van de ambassade werd gestuurd.